Doorgaan naar hoofdcontent

Europese dag van de opera

Zaterdag 17 februari was de eerste Europese Dag van de Opera. Hoewel wij helemaal geen operaliefhebbers zijn, noch grote kenners van de opera, wou ik absoluut het operagebouw in Brussel “De Munt” gaan bezoeken.


Ik heb altijd graag toneel gezien en voel me altijd in feeststemming wanneer ik in het theater ben. Voornamelijk oude theatergebouwen trekken me aan, maar ook nieuwe (zoals het nieuwe concertgebouw in Brugge). De Munt had ik nog nooit langs binnen gezien. Verschillende malen hadden we geprobeerd een ticket te kopen om er toch eens naartoe te kunnen gaan, maar het was altijd uitverkocht. Daarom dat dit nu dé gelegenheid was om niet te missen. Bijna een uur file hadden we ervoor over om toch een prachtige rondleiding te mogen meemaken met een fantastische gids, die eigenlijk werkzaam is bij Klara. Dit was onze gids met het namaakhoofd van José Van Dam.

Na een inleiding over de geschiedenis en de bouw, trokken we eerst naar De Foyer en daarna naar de zaal zelf. Daar liep (in het donker – teleurstelling) de verfilming van Aïda waar we maar even naar keken. In de ateliers van De Munt werd ons uitgelegd hoe men de decors maakte, bezochten we het kledingatelier, de voorraad afgewerkte kostuums, de decorveranderingen in een oud theater op schaalmodel, enz.

Na de rondleiding zijn we teruggegaan naar de zaal waar we eindelijk de zaal zelf konden bewonderen in zijn volle glorie. Prachtig ! Jammer dat deze binnenfoto’s mislukt zijn !

’s Avonds hebben we een restaurantje in Brussel opgezocht en dat was geen makkelijke opdracht zonder reservatie ! Uiteindelijk zijn we beland in Elsene (dichtbij L’Ultime Atôme) en hebben we heerlijk Aziatisch (voornamelijk Thaïs) gegeten in Le II-ième élément.
Chris.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...
Een reactie posten
Meer lezen

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...
Een reactie posten
Meer lezen

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...
Een reactie posten
Meer lezen