Doorgaan naar hoofdcontent

Pollo Marengo

Het gerecht is vernoemd naar de Slag bij Marengo in de buurt van Alessandria (Piemonte, Italia). Napoleon Bonaparte zou kort voor de veldslag om een snelle maaltijd hebben gevraagd. Volgens de versie van wiki zou de kok daarop een gerecht hebben geïmproviseerd met wat voor handen was: kip, eieren, tomaten, uien, knoflook, kruiden, olijfolie en rivierkreeft (ik geloof in de verste verte niet dat er in de Bormida, ooit een rivierkreeft heeft gezeten) en zou hij de kip zelfs met een sabel in stukken hebben gesneden.


Persoonlijk ben ik de mening toegedaan dat de kok Auguste Escoffier (1846-1935) het gerecht in zijn boek vermeld "Le livre des menus" (1912) en dat het de geschiedkundige Massimo Alberini die dit boek van een voorwoord voorzag en het gerecht binnen de context plaatste van een haastig bereid maal op 14 juni 1800 voor destijds nog Eerste Consul Napoleon Bonaparte door een kok die waarschijnlijk de kip van een of andere Piëmontese boer had gestolen, de kip met zijn degen trancheerde, de stukken kip smoorde in olijfolie en witte wijn, en dit opdiende met een persillade.

En meer dan vermoedelijk is het pas Auguste Escoffier zelf die het gerecht verfijnde met tomaten, rivierkreeftjes, sneetjes brood en spiegeleieren.

Ingrediënten
Basis :

1 kip (in stukken)
bloem
6 sjalotten
40 g boter
3 el olijfolie
1 teentje knoflook (geperst)
1 glas droge witte wijn
1 handvol basilicumblaadjes
1 laurierblad
250 g champignons
3 à 4 eetlepels gehakte peterselie
peper, zout

Facultatief:
50 g spekjes
500 gr tomaten, gepeld en ontpit
6 rivierkreeftjes
6 sneden getoast witbrood
6 gebakken spiegeleieren.

Bereidingswijze
- Snij de kip in mooie stukken en haal ze door de bloem.
- Smelt de boter met de olijfolie.
- Bak de kip mooi goudbruin an haal deze uit de vetstof. Dep af en bewaar !
- Zeef de saus en hergebruik de vetstof.
- Fruit de sjalot en de look.

Hier wijk ik af van het origineel recept. Ik ga tomaten gebruiken. Ik ben uiteindelijk naar de winkel kunnen gaan, zie ook graag voor mijn gasten wat groenten in het gerecht en mijn manschappen en ik dienen uiteraard niet tegen de Oostenrijkers in het slagveld.

- Voeg de in stukken gesmeden tomaten toe en de basilicum
- Blus af met de wijn, breng aan de kook
- Gedurende 15 minuten met deksel op de pan zacht stoven.
- Kruiden met peper, zout, laurier.
- Voeg de gebakken kip weer bij het gerecht en laat 20 minuten op een laag vuur verder stoven
- Voeg dan de in schijfjes gesneden paddestoelen toe
- Laat nog enkel minuten (5 à 10) verder stoven.
- Verwarm een presenteerschotel, serveer het gerecht op de schotel.
- Overgiet de schotel met de saus (eventueel wat ingebonden) en de peterselie.

En hier ga ik nogmaals uit de bocht. Blijkbaar wordt dit gerecht opgediend met rijst, pasta of nieuwe aardappeltjes. Ik serveerde lekkere aardappelkroketten, maar ik denk dat de kok dat zeker niet zal gemaakt hebben. En zowel witte als rode, uiteraard Italiaanse wijn, leent zich
uitstekend bij dit gerecht.
Wil je het gerecht maken met de facultatieve ingrediënten, kook de rivierkreeftjes in wat droge witte wijn. Toast het witbrood, zorg voor een zachte binnenkant. Bak de eieren tot spiegeleieren.
De toast wordt dan op de zijkant van het bord gelegd, het spiegelei op de toast, en de kip Marengo over het bord en een gedeelte van de toast en het rivierkreeftje komt dan mooi bovenaan het bord.

Leo.
Labels:

Reacties

  1. Anoniem18 oktober 2007 om 16:09

    nog geen China-verslagje?

    Hartelijk bedankt voor al het moois dat jullie meehadden uit dit prachtig land. De halsketting is ontzettend mooi, de wierook ruikt heel lekker, het handtasje is zoooo schattig,...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...
Een reactie posten
Meer lezen

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...
Een reactie posten
Meer lezen

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...
Een reactie posten
Meer lezen