Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

De reggia van Caserta met park, het aquaduct van Vanvitelli en het San Leucio-complex

Deze vakantie zijn we stof gaan opdoen voor enkele afleveringen van werelderfgoed in Italië en wat een weelde hebben wij weer aangetroffen.  De reggia van Caserta, een vorstelijk paleis in late barokstijl. De geschiedenis van Napels en omstreken zal wel in een andere blog aan bod komen, maar in 1501 wordt de streek veroverd door de Spanjaarden, maar in 1734 werd Karel III van Bourbon  (Carlo Borbone) koning , een autonoom koninkrijk dat niet langer deel uitmaakte van het Spaanse Rijk. Hij wordt het hoofd van het koninkrijk der beide Siciliën. Hij besluit in 1750 om een nieuw koninklijk paleis te bouwen om het paleis van Versailles en het koninklijk paleis te Madrid te overtreffen als symbool van het nieuwe koninkrijk. Karel III was verzot op de landelijke omgeving van Caserta en deed beroep op een nederlands architect Ludwig Van Wittel, in Italië bijgevolg Luigi Vanvittelli om een project tot een goed einde te brengen dat zo'n twintig jaar zou duren. Het monumentale complex is
Recente posts

Crespi d’Adda – Werelderfgoed

Dit keer een specialleke, industrieel werelderfgoed uit de laat 19 e en begin 20 e eeuw. Crespi d’Adda in Lombardije. Sinds 1995 staat deze site op de werelderfgoedlijst als industrieel patrimonium.Wil je dit even bekijken in een YouTube filmpje, dan kan dit als je hier klikt. Enkel jaren geleden brachten wij er een week vakantie door.  Waarom zul je je afvragen een dergelijke site bezoeken? Crespi d'Adda is wat mij betreft de meest complete en best bewaarde bedrijvenstad van Europa. Het heeft een eigen ziel, in essentie onaangetast door de tijd. Een bezoek kan je uit de grenzen van tijd en ruimte halen. Crespi d'Adda is niets veranderd sinds de jaren 1930 - de huizen, de stedelijke structuur, de grenzen zijn allemaal hetzelfde. Crespi d'Adda ligt tussen twee rivieren in een beschermd gebied van Parco Adda Nord en is ideaal voor wandelingen of fietstochten op het platteland. U kunt gemakkelijk verschillende sites bezoeken d

Laat barokke steden van Val di Noto - Werelderfgoed

Vandaag bevinden wij ons in Sicilië, een autonome regio van Italië en meer bepaald in het zuidoosten. Wij trokken er in 2017 in het voorjaar specifiek heen met de bedoeling er in de voetsporen te treden van Commissaris Montalbano, bekend vanwege de gelijknamige Tv reeks op RAI1 en ook reeds vertoont op de VRT, maar dan op ogenblikken dat enkel gepensioneerden kunnen kijken. Een betere publiciteit om deze   streek eens te bezoeken is klikken op deze link . U ziet de begingeneriek van een aflevering, die uitnodigt tot een bezoek. Commissaris Salvo Montalbano woont er in een onbestaand stadje Vigata en er gebeurt daar van alles.   De figuur is ontsproten aan het brein van een Siciliaans auteur, Andrea Camilleri, (geboren in 1925 in Porto Emedocle) een van de best verkopende misdaadauteurs van Italië.   Alle afleveringen zijn razend spannend en spelen zich af in een ongelooflijk decor, in een decor van Werelderfgoed. Catania Piazza del Duomo Caltagirone, Militello Val di Catania, C

Portovenere, Cinque Terre en de eilanden Palmaria,Tino en Tinetto - Werelderfgoed

De oostelijke Ligurische Riviera tussen Cinque Terre en Portovenere is een cultureel gebied van bijzondere waarde. Het weerspiegelt de harmonische interactie tussen mens en natuur in een buitengewoon schilderachtig landschap, dat een traditionele manier van leven illustreert die al 1.000 jaar bestaat en nog steeds een belangrijke sociaaleconomische rol speelt binnen de gemeenschap. Sinds 1997 werd het opgenomen op de Werelderfgoedlijst. Zich uitstrekkend over 15 km langs de oostelijke Ligurische kust tussen Levanto en La Spezia, is het grillig steile kustlandschap eeuwenlang intensief ontwikkeld met stenen ommuurde terrassen voor de teelt van wijnstokken en olijfbomen. Het gebied was bijna ontoegankelijk, behalve over zee, totdat de spoorlijn Genua-La Spezia in de jaren 1870 werd gebouwd. Het gebied dat zich uitstrekt van de Punta Mesco in het westen tot de Punta Persico in het oosten, omvat het grondgebied van Porto Venere, de drie eilanden van zijn archipel (Palmaria, Ti

Archeologische opgravingen en patriarchale basiliek van Aquileia - Werelderfgoed

Aquileia ligt aan het noordelijke uiteinde van de Adriatische Zee, nu aan de rivier Natissa, maar oorspronkelijk aan de kust en door verzanding opgeschoven naar het binnenland.  Het maakt deel uit van de  autonome regio Friuli- Venezia Giulia.  Het minst wat hiervan kan gezegd worden is dat de regio niet op de gewone wegen van de doorsnee toerist ligt, alhoewel gans de regio meer dan een bezoek waard is, waar wij uiteraard  ook niet konden ontbreken. Udine, Pordenone, Gorizia en Triëste nodigen zeker uit tot een bezoek. En ook de keuken is uitstekend, Oostenrijks-Sloveense invloeden.  Polenta a volonté, Prosciutto San Daniele (waarschijnlijk de zachtste rauwe ham van het schiereiland), Montasio kaas, schitterende witte wijnen en de uitstekende Refosco wijnen.  En vergeet niet, Triëste is de koffiehoofdstad van Italië. Aquileia De Romeinse stad dateert uit 181 VC als buitenpost tegen de Gallische en Istrische barbaren en werd een van de grootste havens van het Rijk en een v

Het historisch stadscentrum van Napels – Unesco werelderfgoed.

Napels zien en dan sterven, een uitdrukking komt uit het Italiaans zelf "Vedi Napoli e poi muori", maar werd via de Duitse schrijver Goethe Europees gemeengoed en betekent zoveel als: iets zo mooi en wonderbaarlijk vinden dat je daarna gerust dit ondermaanse wil verlaten. Het zou gaan om een woordspeling in het oorspronkelijk Italiaans op een nabijgelegen plaatsje Muori: eerst Napels zien en dan Muori (zien). Maar van dit stadje is nergens iets in de omgeving terug te vinden.  Als Muori was geweest, in wat overtrof het dan Napels?  Voor Italianen zou Napels een stukje hemel op aarde zijn door de nabijheid van zowel een prachtige baai als de Vesuvius. De uitbarsting in 79 VC, heeft ook een deel van Napels zelf verwoest.   Nu heeft Napels mij niet echt kunnen bekoren en ik zou hiervoor zeker niet de eeuwige jachtvelden opzoeken, maar het neemt niet weg dat het echt een speciale stad is, levendig, chaotisch, de plek van de pizza Margherita, koffie die er nergens beter