Doorgaan naar hoofdcontent

Europese dag van de opera

Zaterdag 17 februari was de eerste Europese Dag van de Opera. Hoewel wij helemaal geen operaliefhebbers zijn, noch grote kenners van de opera, wou ik absoluut het operagebouw in Brussel “De Munt” gaan bezoeken.


Ik heb altijd graag toneel gezien en voel me altijd in feeststemming wanneer ik in het theater ben. Voornamelijk oude theatergebouwen trekken me aan, maar ook nieuwe (zoals het nieuwe concertgebouw in Brugge). De Munt had ik nog nooit langs binnen gezien. Verschillende malen hadden we geprobeerd een ticket te kopen om er toch eens naartoe te kunnen gaan, maar het was altijd uitverkocht. Daarom dat dit nu dé gelegenheid was om niet te missen. Bijna een uur file hadden we ervoor over om toch een prachtige rondleiding te mogen meemaken met een fantastische gids, die eigenlijk werkzaam is bij Klara. Dit was onze gids met het namaakhoofd van José Van Dam.

Na een inleiding over de geschiedenis en de bouw, trokken we eerst naar De Foyer en daarna naar de zaal zelf. Daar liep (in het donker – teleurstelling) de verfilming van Aïda waar we maar even naar keken. In de ateliers van De Munt werd ons uitgelegd hoe men de decors maakte, bezochten we het kledingatelier, de voorraad afgewerkte kostuums, de decorveranderingen in een oud theater op schaalmodel, enz.

Na de rondleiding zijn we teruggegaan naar de zaal waar we eindelijk de zaal zelf konden bewonderen in zijn volle glorie. Prachtig ! Jammer dat deze binnenfoto’s mislukt zijn !

’s Avonds hebben we een restaurantje in Brussel opgezocht en dat was geen makkelijke opdracht zonder reservatie ! Uiteindelijk zijn we beland in Elsene (dichtbij L’Ultime Atôme) en hebben we heerlijk Aziatisch (voornamelijk Thaïs) gegeten in Le II-ième élément.
Chris.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D