Leo en Chris De Brabandere

Napels zien en dan sterven, een uitdrukking komt uit het Italiaans zelf "Vedi Napoli e poi muori", maar werd via de Duitse schrijver Goethe Europees gemeengoed en betekent zoveel als: iets zo mooi en wonderbaarlijk vinden dat je daarna gerust dit ondermaanse wil verlaten. Het zou gaan om een woordspeling in het oorspronkelijk Italiaans op een nabijgelegen plaatsje Muori: eerst Napels zien en dan Muori (zien). Maar van dit stadje is nergens iets in de omgeving terug te vinden.  Als Muori was geweest, in wat overtrof het dan Napels?  Voor Italianen zou Napels een stukje hemel op aarde zijn door de nabijheid van zowel een prachtige baai als de Vesuvius. De uitbarsting in 79 VC, heeft ook een deel van Napels zelf verwoest.   Nu heeft Napels mij niet echt kunnen bekoren en ik zou hiervoor zeker niet de eeuwige jachtvelden opzoeken, maar het neemt niet weg dat het echt een speciale stad is, levendig, chaotisch, de plek van de pizza Margherita, koffie die er nergens beter

Het is wonderbaarlijk, je zou het eens in je leven moeten gezien hebben. Met een vliegtuig vanuit Brussel vlieg je op Bari/Brindisi en daar kan je een wagen huren.  Gelegenheid dus over om ook een deel van Puglia te bezoeken en misschien ook de Trulli van Alberobello in het programma op te nemen, een site werelderfgoed die zeker aan bod komt. Tot in de jaren 50 van de vorige eeuw was dit gebied gewoon bewoond, zonder comfort van water, elektriciteit, vensters en deuren, voor mens noch dier. Dit gebied is het meest opvallende, intacte voorbeeld van een in de rotsen uitgehouwen nederzetting in het Middellandse Zeegebied, perfect aangepast aan haar omgeving en ecosysteem. De eerste bewoonde zone dateert uit het Paleolithicum, terwijl latere nederzettingen tot op de dag van vandaag stadia van de menselijke geschiedenis illustreren. En dit op een harmonieus geïntegreerd wijze in het natuurlijke terrein en ecosysteem. Gelegen in de Zuid-Italiaanse regio Basilicata, niet ver van de

De Dolomieten maken deel uit van de Alpenketen en worden gedefinieerd als dat deel van de Noord-Italiaanse Alpen met 18 pieken van meer dan 3.000 meter hoog. Het gebied heeft een oppervlakte van 141.903 hectare en omvat een aantal van de mooiste berglandschappen ter wereld met verticale wanden, steile kliffen en een hoog aantal smalle, diep uitgesleten dalen. Het gebied heeft een grote verscheidenheid aan spectaculaire landschappen die van internationale betekenis zijn voor de geomorfologie. Hieronder vallen torens, pinakels en rotswanden, maar ook gletsjers en karstsystemen, gekenmerkt door dynamische processen met frequente aardverschuivingen, overstromingen en lawines. De plek is een van de beste voorbeelden van het behoud van carbonaat platformsystemen uit het Mesozoïcum, met fossielen. Vanuit het noorden van Italië strekken ze zich uit over de provincies Zuid-Tirol (Südtirol), Trento en Belluno tot aan de 3343 m hoge berg Marmolada. Der bergketen biedt volop mogelijkhede

Onlangs was het 7 januari, la giornata della Bandiera, officieel de nationale vlagdag of driekleurendag, is een Italiaanse nationale herdenkingsdag, ter herdenking van het ontstaan van de nationale vlag.  De officiële vieringen vinden plaats in Reggio nell'Emilia, de stad waar de Republiek Cispadana ontstond en waar voor het eerst de goedkeuring werd gegeven om een driekleur als vlag te erkennen van de Italiaanse soevereine staat. Bij wet van 31 december 1996 werd deze dag ingesteld met de bedoeling om de tweehonderdste verjaardag van de geboorte van de Italiaanse vlag te vieren, die officieel plaatsvond, zoals reeds vermeld, op 7 januari 1797 met de officiële goedkeuring van de driekleur van de Republiek Cispadana, ontstaan door Napoleon Bonaparte en afhankelijk van de Eerste Franse Republiek.  De kleuren waren vroeger reeds te zien op driekleurige rozetten en op sommige militaire vlaggen te zien.  Het suggereren van de adoptie van een groene, witte en rode vlag was G

Vooraleer wij aan de reeks beginnen, moet je natuurlijk weten wat Werelderfgoed is.  Ik ging daar bij te rade bij de website van de Unesco zelf.  Niemand beter dan zijzelf kunnen u dit beter uitleggen. Werelderfgoed is cultureel en natuurlijk erfgoed dat wordt beschouwd als onvervangbaar, uniek en eigendom van de hele wereld, en waarvan het van groot belang wordt geacht om te behouden. Alleen erfgoed dat is ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO mag deze titel dragen. De lijst wordt jaarlijks samengesteld door de Commissie voor het Werelderfgoed, die bestaat uit vertegenwoordigers van 21 wisselende landen. Het materieel werelderfgoed bestaat sinds de 42e sessie van de Commissie (2018) uit 1092 werelderfgoederen verspreid over 167 landen. Hiervan zijn 845 cultuurerfgoederen (C), 209 natuurerfgoederen (N) en 38 gemengde erfgoederen, die een combinatie van beide zijn (C/N). Plaatsing van een monument op de Werelderfgoedlijst levert geen geld op. 191 landen hebben de Were

Op een van de vele scheurkalenders die wij hier in huis hebben naast De Druivelaar, Daily Unfunnies van Bart Schoofs hebben we er ook nog een met weetjes over Italië. Op “venerdi 4 gennaio” staat daar vermeld: Italië land van overvloed. Dit leek mij leuk om een van mijn voornemens van 2019 in daden om te zetten: meer schrijven op onze blog namelijk de complete UNESCO werelderfgoedlijst van Italië. Waar moet je beslist een keer geweest zijn in Italië?   Wat weten wij erover, wat mogen wij schrappen op onze bucket list en wat valt er nog te doen. Veel plaatsen zullen u bekend voorkomen maar kent u bijvoorbeeld de prehistorische rotstekeningen van Valcamonica? Dat was de eerste Italiaanse werelderfgoedlocatie in 1979. Met 140.000 grot- en rotstekeningen is het de grootste verzameling in Europa die over een periode van 8.000 (!) jaar werd gemaakt. Of wat dacht u van de Botanische tuin van Padua, de Villa d’Este in Tivoli bij Rome of de Su Nuraxi in Barumini op Sardinië. Het la