Doorgaan naar hoofdcontent

Het Michelangelo mysterie

Auteur: Paul Christopher (pseudoniem voor Christopher Hyde)
Oorspronkelijke titel: Michelangelo’s Notebook. (Engels-Amerikaans)
Eerste uitgave: 2005

In de proloog van deze thriller vertrekt een klein jongetje in 1942 vanuit een Italiaans klooster naar een geheime bestemming, daarna switcht het verhaal naar New-York van vandaag.

Als studente kunstgeschiedenis Fiona 'Finn' Ryan, bij het catalogiseren van oude tekeningen in het Parker-Hale museum een anatomiestudie vindt, vermoedt ze meteen dat die van Michelangelo is. Ze maakt er. een paar schetsen van en neemt wat foto's, totdat ze wordt onderbroken door de conservator. Deze beschuldigt haar ervan de tekening te willen stelen en zij wordt op staande voet ontslagen, waarna ze woedend het gebouw uitstormt.

Dezelfde avond betrappen Finn en haar vriend Peter als ze thuiskomen een inbreker en in het gevecht dat volgt wordt Peter gedood. De politie denkt dat het om een gewone inbreker gaat. Dezelfde nacht wordt ook de museumconservator vermoord en de tekening is weg. Op bewakingsbeelden van veiligheidscamera’s blijkt dat Finn als laatste met de conservator in een “opwindend” gesprek was gewikkeld en wordt zij door de politie ook onmiddellijk als verdachte nummer 1 gebrandmerkt.

Finn ontdekt dat haar schetsen van de Michelangelo zijn verdwenen, en weet instinctief dat er meer aan de hand is. Ze ontvlucht haar appartement en ontdekt uiteindelijk dat de tekening afkomstig moet zijn uit het legendarische notitieboek van Michelangelo, waarvan het bestaan nooit bewezen is. Dan wordt duidelijk dat er een grote organisatie het gemunt heeft op haar foto's - en haar leven. Samen met een antiquarische boekhandelaar gaat ze op onderzoek uit.

Deze debuutthriller is zeer duidelijk geinspireerd door 'De Da Vinci code' van Dan Brown. Het boek is spannend, een soepel tussen verleden en heden heen en weer switchende misdaadroman, met een mooi plot over kunstroof in de Tweede Wereldoorlog, handel in gestolen kunst, en geheimen en schandalen rond het Vaticaan. In een nawoord van de auteur licht deze laatste de historische bronnen/feiten toe waarop deze roman is gebaseerd.

Leo.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D