Doorgaan naar hoofdcontent

Het spoorloos station.

Het station in zijn gloriedagen
Zondag 30/01/2011 geocaching in de buurt.  Bedoeling is op een zinvolle manier een doel te geven aan wandelingen in de buurt.  Je zoekt een schat, en tracht ondertussen iets meer te weten te komen over de omgeving.  Vandaag : bestemming Tervuren – het Spoorloos Station (de vroegere goederenloods van het spoorwegstation), nu een ietwat obscure drankgelegenheid rechtover het Afrikamuseum. 
 
Waar nu Tram 44 zijn kopstation heeft, langs dezelfde zijde ligt nu het Spoorloos Station.  Het is moeilijk in te beelden dat daar een station van de NMBS was de eindstop van een zeer korte treinlijn (lijn 160) even meer dan 13 km. Het stationsgebouw zelf werd in 1964 al afgebroken.

In 1882 kwam de trein reeds in Tervuren Dorp aan de huidige Albertlaan op enkelspoor. Tussen 1896 en 23 april 1897 werd de spoorlijn op dubbelspoor gebracht.
Naar aanleiding van de grote koloniale tentoonstelling in Tervuren werd op 20 april 1897 de laatste anderhalve kilometer in gebruik genomen naar het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika, waar een nieuw station werd gebouwd (Architect Franz Seulen, ook ontwerper van de stations van Oostende en Schaarbeek)  Op 1 december 1931 was de spoorlijn geëlektrificeerd, en daarmee de allereerste geëlektrificeerde spoorlijn van België. De treinen reden er om het half uur en hadden een rijtijd van 23 minuten ondanks de negen haltes onderweg tenminste als we de dienstregeling van 1933 mogen geloven, of reden treinen toen ook al niet op tijd?.
De loods, nu horecazaak, brasserie met terras maar onderkomen !
Op 31 december 1958, dus na Wereldtentoonstelling werd het reizigersvervoer stopgezet. onder druk van auto en bus. De lijn was aangelegd in grote bochten waardoor grote omwegen gemaakt worden. De huidige tram 44 van Tervuren naar het centrum van Brussel heeft een veel kortere route. In het begin van de zeventiger jaren werd alles afgebroken en is de lijn grotendeels een wandel- en fietspad en uitgerust met nieuwe moderne bruggen. Die moeten wij zeker eens afstappen bij beter weer, want het was ijskoud.

En wat betreft de cache wat heeft die te maken met dit “verdwenen” station?  Niets, echt niets, maar ondertussen weten we weer iets meer over de omgeving.  En dat was dan ook het doel.
Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D