Doorgaan naar hoofdcontent

Spaghetti met Vlaamse asperges

Het is zo ongeveer de tijd van het jaar om onze Vlaamse trots in de keuken te halen.

Bereidingstijd : 30 minuten
Aantal personen : 4
 voor een voorgerecht, hoeveelheden halveren, behalve de zalm.


Ingrediënten
  • 200 g Parmezaanse kaas (blok)
  • 2 botten witte Vlaamse asperges
  • 250 g zeekraal
  • 500 g spaghetti
  • 4 sneden gerookte Noorse Zalm of 8 sneden rauwe Italiaanse ham
  • 4 eieren
  • peper
Bereiding
  • Breng een kookpot met veel water en zout breng het aan de kook.
  • Breek de Parmezaanse kaas in stukjes en blender poederfijn.
  • Neem een mengschaal, breek er de eieren in en kluts ze even. Giet er 4/5 van de gemalen Parmezaanse kaas in en meng verder.
  • Gebruik kraakverse witte asperges. Verse asperges voelen niet houtachtig aan en als ze tegen elkaar worden gewreven maken ze een zacht piepend zanggeluidje. Schil de asperges met een dunschiller.
  • Snij de zachtere kopjes van de asperges eraf. Snij elk kopje overlangs middendoor.
  • Hou de asperge met het houterige deel tussen duim en wijsvinger en snij de aspergestengels nu één voor één in flinterdunne lange slierten met behulp van de dunschiller. De hoop tagliatelle van asperge verwerken we later in de pastaschotel.
  • Spoel de zeekraal schoon en kijk na op houterige stukjes, mocht dit het geval zijn, breek ze weg.
  • Bekijk de gaartijd van de gebruikte pasta en trek hiervan 3 minuten af en zet de pasta in het kokende water. Zet er een timer bij en voeg na gaartijd – 3 minuten, de aspergekopjes erbij.
  • Eén minuut later voeg je de ‘tagliatelle’ van asperges toe.
  • Nog één minuut later de zeekraal.
  • Na één minuut later is alles gaar.
  • Laat pasta uitlekken en stort in een diepe ruime voorverwarmde pan.
  • Giet het mengsel van eieren en kaas over de hete pasta met groenten. Voeg wat peper toe en roer alles voorzichtig om.
  • Giet de pasta in een grote schaal en leg er grote snippers gedroogde ham of sneden gerookte Noorse zalm op
  • De resterende Parmezaanse kaas komt op tafel.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D