Doorgaan naar hoofdcontent

Hanna - 14 dagen oud

Men zegt dat je leven verandert wanneer je grootouder wordt. Wij kunnen dat alleen maar beamen. Alles draait momenteel rond Hanna en de familie en wij genieten van elk moment !!

Hanna is zooo mooi dat je hart er even stil van staat : is het mogelijk dat dit kleinkindje zo mooi is, zo perfect ? Dat die vingertjes en die teentjes zo lang zijn en wijzen op het feit dat ze groot van gestalte zal worden ? Dat die blauwe oogjes al zoveel open zijn ? Dat haar mooie gezichtje zoveel leuke grimassen kan maken en het net lijkt of ze écht lacht ? Of ben ik het die overdrijf ? Zie ik de zaken in een “verkeerd” perspectief ? Kijk toch maar even in het fotoalbum waar we wat foto’s bijplaatsten. Of kijk naar deze en smelt!


Hanna is hier 3 dagen na mekaar komen een badje nemen want Maarten was aan het werk in de badkamer. Wat heerlijk om zo’n kindje te zien genieten van het water (want dat doet ze !) en van de verzorging achteraf. En wat riekt ze dan lekker !

Ook nonno Leo kijkt steeds uit naar haar komst en zal er op toezien dat alle verzorgingen gebeuren zoals het hoort. Ook hij houdt ervan om haar op zijn borst en buik te laten liggen “omdat ze daar goed ligt op een zacht kussentje ….”.

Zaterdagavond zijn we gaan eten bij de opa Cis en oma Hélène : Elke, Maarten en Hanna waren er ook. Het was naar aloude gewoonte zeer lekker eten want oma Hélène kan héél goed koken. En ze had het aangedurfd om italiaans eten te maken voor ons : een voorgerechtje van rauwe groenten waaronder radicchio rosso en bresaola en als hoofdgerecht, osso buco met linguine. En mijn lievelingsdessert : chocolade mousse !
Alleen Hanna had wat last van buikkrampen : je voelde die darmen zo rommelen onder je vingers. Gelukkig gaat het vandaag al véél beter !

Chris

Reacties

  1. Leuke hoor, die logjes ivm jullie kleinkind! ;-) De fierheid straalt er zo van af! Geniet met volle teugen, zo worden zo snel groot ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...