Doorgaan naar hoofdcontent

De eerste week van Hanna

De geboorte van een eerste kleindochter is écht ingrijpend. Dat kan ik nu wel zeggen. Er is nog niet één dag voorbijgegaan dat ik Hanna niet gezien heb. En ze stelt het prima ! Ze drinkt gulzig aan de borst maar is snel moe en valt dan in slaap. Ze is sinds woensdag thuisgekomen en gooit het geordende leventje van Elke en Maarten aardig in de war. Maar ja, dat is ook haar taak : iedereen alert houden om op tijd en stond voeding en voornamelijk de nodige aandacht en knuffels te krijgen !!!
In het fotoalbum zijn de laatste foto’s bijgezet, ga dus daar ook nog maar eens piepen ! Ga in rechterkolom "Naar ons foto album"

Gisteravond zijn we gaan koken bij Elke en Maarten : kalfsblanket met worteltjes en rijst – een van de lievelingsgerechten van Elke. Want mama Elke en papa Maarten worden toch ook nog graag in de watten gelegd en natuurlijk doen de nonno en de nonna dat maar al te graag !
Met nog wat nieuwjaarsoverschotjes, hebben we eerst een lekkere vis carpaccio gemaakt van tonijn en zwaardvis, en daarna een geitenkaasje in Italiaanse ham. Ook Inge en Filip waren van de partij ….. en laten geen gelegenheid onbenut om ook naar Hanna te komen kijken !

Het was gisteren ook Inge haar laatste dag op het advocatenkantoor “Marx, Van Ranst Vermeersch & partners”. Ik ben zo blij dat ik samen met haar collegaatje Dorien heb kunnen bijdragen tot een kleine verrassing voor Inge die dag. Ik had stiekem met Dorien afgesproken om naar hun “laatste” etentje in de Quick in Woluwe Shopping Center te komen. Ik was een mooie bos witte bloemen gaan halen en ja, het was natuurlijk een mooie verrassing ! Kijk ook maar naar Inge’s weblog !

Chris
Labels:

Reacties

  1. Anoniem14 januari 2007 om 22:30

    Vrijdag was idd een emotioneel dagje en ik ben bblij dat je er een stukje van wou uitmaken. Ik vind het in elk geval een supergeslaagde verrassing.

    Morgen slaan we een nieuwe weg in. Tot op dit moment zijn we nog steeds heel rustig en totaal niet zenuwachtig....raar....

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie
Een reactie posten
Meer lezen

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t
Een reactie posten
Meer lezen

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D
1 reactie
Meer lezen