Doorgaan naar hoofdcontent

De Nobelprijs

Auteur : Andreas Eschbach
Oorspronkelijke titel : Der Nobelpreis
Eerste uitgave : 2005.


De roman is een thriller waarin je als lezer gevangen wordt genomen in een net van leugens, bedrog en een genadeloze weg om tot de oplossing te komen van het mysterie.

De Nobelprijs staat wereldwijd hoog aangeschreven, dus is elk vermoeden van manipulatie met deze prijs zeer zorgwekkend. Als de gerenommeerde Zweedse Academie al niet ongevoelig is voor chantage, corruptie en beïnvloeding, wie dan nog wel?

Het verhaal zou kunnen zijn dat op de luchthaven van Milaan een vliegtuig van Scandinavian Airlines neerstort met aan boord drie leden van het comité dat verantwoordelijk is voor de Nobelprijs geneeskunde.

Vlak vóór de stemming brengt een onbekende een bezoekje aan het kantoor van professor Hans-Olof Andersson, eveneens lid van het comité, en biedt hem veel geld om op een bepaalde kandidaat te stemmen; een aanbod dat hij verontwaardigd afwijst.

Kort daarop wordt Hans-Olof Andersson’s 14-jarige dochter Kristina ontvoerd met als doel de keuze op deze wijze te beïnvloeden.


Bij de verkiezing zelf blijkt dat de bewuste kandidaat bij de eerste stemming meer dan de helft van uitgebrachte stemmen achter haar naam krijgt.

In eerste instantie wendt Hans-Olof Andersson zich tot de politie, maar hij ontdekt tot zijn ontzetting dat hij hiervan geen hulp te verwachten heeft. Dan wendt hij zich tot een ambitieus, jong journalist, die een paar dagen later onder mysterieuze omstandigheden om het leven komt... Ten slotte kan hij nog maar één uitweg bedenken: de hulp in te roepen van zijn zwager Gunnar Forsberg, die echter al geruime tijd in de gevangenis zit voor inbraak en bedrijfsspionage en die hij via zijn invloed eerst nog uit de gevangenis dient te krijgen. De tijd dringt want tussen het ogenblik van de nominatie van de Nobelprijswinnaar en de uitreiking ervan zitten slechts twee maanden.

De geraffineerde plot van deze spannende thriller voert genadeloos naar een superverrassend einde, maar daarvan moet ik jullie natuurlijk in het ongewisse laten. Zo is dat nu eenmaal met thrillers. Ruim aan te bevelen.

Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

Toetanchamon, de vergeten farao die het gezicht van Egypte werd.

A uteur: Philipp Vandenberg Oorspronkelijke titel : Der vergessene Pharao Toetanchamon (Duits) Eerste uitgave: 1978 Op zoek naar boeken van deze auteur, stootte ik in de stadsbibliotheek " Tweebronnen " in Leuven op dit boek dat daar gecatalogiseerd staat als een biografie. Dit is dit boek te veel eer aan doen, maar een goed populair-wetenschappelijke bijdrage tot de beschrijving van de geschiedenis van de archeologie en de ontdekking van de vergeten farao. Het verhaal over de archeoloog dr. Howard Carter (09/05/1874-02/03/1939), vanaf het begin van zijn archeologisch bezig zijn tot aan zijn dood, een man totaal bezeten door het idee de vergeten farao Toetanchamon te vinden. De man die tijdens zijn leven 150,000 ton zand, rots en gesteente verplaatste, de modder niet inbegrepen. Op 4 november 1922 stuitte de Engelse “archeoloog” Howard Carter op de toegang tot het graf van Toetanchamon, een farao die 3000 jaar geleden in der vergetelheid was geraakt. De ontdekking ging gepa...