Doorgaan naar hoofdcontent

De Nobelprijs

Auteur : Andreas Eschbach
Oorspronkelijke titel : Der Nobelpreis
Eerste uitgave : 2005.


De roman is een thriller waarin je als lezer gevangen wordt genomen in een net van leugens, bedrog en een genadeloze weg om tot de oplossing te komen van het mysterie.

De Nobelprijs staat wereldwijd hoog aangeschreven, dus is elk vermoeden van manipulatie met deze prijs zeer zorgwekkend. Als de gerenommeerde Zweedse Academie al niet ongevoelig is voor chantage, corruptie en beïnvloeding, wie dan nog wel?

Het verhaal zou kunnen zijn dat op de luchthaven van Milaan een vliegtuig van Scandinavian Airlines neerstort met aan boord drie leden van het comité dat verantwoordelijk is voor de Nobelprijs geneeskunde.

Vlak vóór de stemming brengt een onbekende een bezoekje aan het kantoor van professor Hans-Olof Andersson, eveneens lid van het comité, en biedt hem veel geld om op een bepaalde kandidaat te stemmen; een aanbod dat hij verontwaardigd afwijst.

Kort daarop wordt Hans-Olof Andersson’s 14-jarige dochter Kristina ontvoerd met als doel de keuze op deze wijze te beïnvloeden.


Bij de verkiezing zelf blijkt dat de bewuste kandidaat bij de eerste stemming meer dan de helft van uitgebrachte stemmen achter haar naam krijgt.

In eerste instantie wendt Hans-Olof Andersson zich tot de politie, maar hij ontdekt tot zijn ontzetting dat hij hiervan geen hulp te verwachten heeft. Dan wendt hij zich tot een ambitieus, jong journalist, die een paar dagen later onder mysterieuze omstandigheden om het leven komt... Ten slotte kan hij nog maar één uitweg bedenken: de hulp in te roepen van zijn zwager Gunnar Forsberg, die echter al geruime tijd in de gevangenis zit voor inbraak en bedrijfsspionage en die hij via zijn invloed eerst nog uit de gevangenis dient te krijgen. De tijd dringt want tussen het ogenblik van de nominatie van de Nobelprijswinnaar en de uitreiking ervan zitten slechts twee maanden.

De geraffineerde plot van deze spannende thriller voert genadeloos naar een superverrassend einde, maar daarvan moet ik jullie natuurlijk in het ongewisse laten. Zo is dat nu eenmaal met thrillers. Ruim aan te bevelen.

Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D