Doorgaan naar hoofdcontent

Nostradamus in Orval

Auteur : Patrick Bernauw
Oorspronkelijke titel : Nostradamus in Orval
Oorspronkelijke uitgave : 2007.

Opgelet, het gaat over een roman! Alle verhalen zijn dus fictie! Wat niet wegneemt dat er geschiedkundige gronden zijn die je best kent. Het verhaal gaat zeker niet over Nostradamus, maar wel over zijn “voorspellingen” vervat in zovele kwatrijnen en centuriën, met een waas van geheimzinnigheid omtrokken. Het verhaal gaat over het lot van Louis XVII (ook gekend als Le Dauphin) tijdens de Franse revolutie en de eerste republiek in de Franse Geschiedenis.

Wat heb ik daar zoal over teruggevonden :

Louis XVII van Frankrijk (27/03/1785 – 08/06/1795) ook hertog van Normandië, dauphin van Viennois, was de zoon van Koning Louis XVI van Frankrijk en Marie-Antoinette van Oostenrijk.

Zij worden samen met hun gezin gevangen genomen door de revolutionairen.

Na de onthoofding van zijn vader Louis XVI, wordt hij weggehaald bij zijn moeder en zus en apart opgesloten en vervreemd. Hij bleef er tot zijn dood opgesloten. Hij werd Capet genoemd, een familienaam die de franse revolutionairen aan Franse royals toeschreven in hun weigering om adellijke titels te gebruiken. Capet werd dan ontleend uit het geslacht van de Capetingers, Hugo Capet was de stichter van de Karolingische dynastie en de eerste koning van Frankrijk.

Als oudste levende zoon van Louis XVI, wordt hij op 28/01/1793, tot koning uitgeroepen door zijn oom Louis-Stanislas-Xavier (die voor de royalisten optrad als regent).

De wettelijkheid van deze uitroeping is zeer betwist. Frankrijk is op dat ogenblik een republiek. Nochtans, na de eerste republiek (1792-1804) werd Frankrijk opnieuw een monarchie en de reeds vernoemde Louis-Stanislas-Xavier, regent van Frankrijk word als Louis XVIII aangesteld. Impliciet werd Louis XVII in de nummering van de vorsten van Frankrijk opgenomen.

De discussie die historisch ook wordt gevoerd is of het nu de jonge Louis XVII is die overleed of een andere die de royalisten via omkoperij zijn plaats liet innemen. Dit leidde ertoe dat bij de wederinstelling van de monarchie in 1814 honderden troonpretendenten te voorschijn kwamen. Karl Wilhelm Naundorff was een van de geloofwaardigsten. Deze ligt begraven in Delft als Louis XVII.

Bij het overlijden van de Dauphin smokkelde de arts die de sectie op het lichaam van de in de Temple gestorven jongen uitvoerde het hart mee naar buiten. Dit hart is in gemummificeerde toestand bewaard gebleven en maakte een DNA-onderzoek mogelijk. Een Belgische geneticaprofessor, Jean-Jacques Cassiman, en Ernst Brinkmann van de Universiteit van Munster van Duitsland voerden de twee onafhankelijke tests uit. In 2004 kon zodoende worden aangetoond dat dit werkelijk het hart van Lodewijk XVII was. De studie werd gestaafd door DNA-materiaal uit haarlokken van de dochters van Keizerin Maria-Theresia, die de grootmoeder aan moederszijde van de Dauphin was. Het hart werd op 8 juni 2004 bijgezet in het familiegraf in de basiliek van Saint-Denis.

Daar begint ook het verhaal van de roman.

Antiquair Karel Rombaut heeft een boek klaar waarin hij claimt troonpretendent te zijn van de Franse Kroon. Zijn voorouders zouden afstammen van de Franse Kroon en volgens de voorspellingen van Nostradamus zouden de ouders van Louis XVII de kleine Louis in Herne hebben achtergelaten voor het uitbreken van de Franse Revolutie. Maar nog voordat hij zijn levenswerk kan publiceren wordt Rombaut vermoord door een mysterieuze man die hem de Profetie van Orval door Nostradamus zou tonen.

Een Luikse bankier Louis Lombard is in Orval op zoek naar die schat, want deze zou daar begraven liggen, en dit volgens een andere voorspelling van Nostradamus. Deze voorspelling zou de sleutel bevatten tot de bergplaats van het Frans koninklijk fortuin, dat tijdens de Franse Revolutie spoorloos verdween in de abdij van Orval. Over Nostradamus en Orval kan u hier meer lezen. Maar ook onze Luikse bankier ruilt op ongevraagde wijze het tijdelijke met het eeuwige.

Wanneer Maarten Dejonckheere research doet naar Nostradamus voor een televisie-documentaire "Great Mysteries", raakt hij verwikkeld in de speurtocht naar de schat van Lodewijk XVI en trekt de moordzaak dus ook zijn aandacht. Wat Maarten bovenal fascineert zijn de vragen die deze moordzaak opwerpt. Kon kroonprins Louis XVII de Frans Revolutie ontvluchten en leeft zijn nageslacht in Vlaanderen? Ligt er een schat verborgen in de abdij van Orval? En welke geheimen staan er eigenlijk te lezen in de voorspellingen van Nostradamus? Hij ontmoet Lisa Groenendaal, die als archeologe op de site in Orval werkt.

Persoonlijk vond ik dit boek nu niet echt zo spannend. Wij hebben in Vlaanderen zeker nog geen echte Dan Brown, waarschijnlijk ook niet meer dan en flauw afkooksel. Maar voor zij die in geschiedenis interesse hebben, is de verhaallijn zeer goed afgewisseld met het speurverhaal naar de moordenaar van Karel en Louis, en het lot dat de vinder van de schat ondergaat. Klopt dit ook met de profetie van Nostradamus?

Leo.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D