Doorgaan naar hoofdcontent

De angst van Montalbano

Auteur : Andrea Camilleri
Oorspronkelijke titel: La paura di Montalbano
Eerste uitgave : 2005.

Dit is niet een klassieke detective uit de gekende Montalbano reeks, maar een reeks van zes kortverhalen, de één al wat korter dan de andere. Verhalen van toevallige ontmoetingen.

Dit boek situeert zich in de tijd tussen “De geur van de nacht” en “Het ronden van de boei”. Voorkennis van de verhaallijnen is niet vereist, alleen moet je weten dat Livia zijn vriendin (verloofde) is en dat zij gescheiden worden door de Middellandse Zee en obligate ruzies langs de telefoon.

Commissaris Montalbano is het middelpunt van de actie, en ook zijn agent, de kluns Catarella, doet aardig zijn duit in het zakje. Om Montalbano te begrijpen zou je feitelijk eerst deze kortverhalen reeks moeten lezen.

Hij is een fijnproever ('Amandelen op de pasta: dat was wel het ergste wat een mens kon overkomen'), ook al bezorgen de rijkelijke maaltijden hem meer dan eens nachtmerries. Hij is eigenzinnig, koppig en aanhoudend ('Ik vraag me af en toe af welk bewijs de Eeuwige Vader had toen hij Kaïn beschuldigde van de moord op Abel. Als ik de kans kreeg, echt hoor, dan heropende ik het onderzoek.'), en net daardoor natuurlijk zo een goede speurder.

Tussendoor geeft hij nog zijn mening over de politiek ('Maar wat hielden die Europese normen dan in, mocht hij dat weten? Nee meneertje, dat werd niet verteld. Want dat hele verhaal van die 'Europese normen' was niet alleen een mooi alibi geworden, maar vooral een element van grote vertroosting.') en de avondvullende discussieprogramma's op tv ('een ex-priester, vervolgens hippie, daarna boeddhist, daarna islamitisch fundamentalist, zou de noodzaak verdedigen van trouw aan de eigen religie')

Kortom: Montalbano op zijn best. En de verhalen? Die zitten goed ineen, het ene is al wat vindingrijker dan het andere. Niet veel nieuws onder de zon, maar wel terug heerlijk doorlezen.

  • Montalbano is ziek, en kan zijn koorts niet meten. Op weg naar de apotheek is hij getuige van een roof en een kluns van een juwelier die een onschuldig kind verwondt in plaats van de daders te treffen. Een zwerver ontfermt zich over het meisje.

  • Een woekeraar Gerlando zit rechtop in bed, dood, in zijn borst geschoten. Zijn nichtje gaat achter de inbreker aan. Een inbreker?

  • Montalbano mag in Rome zijn plannen voor een minder bureaucratische aanpak van procedures inzake vluchtelingen bij de Staatssecretaris gaan toelichten en ontmoet er een oude studiegenoot. Ongevraagd rolt hij in een drugszaak.

  • Een metselaar valt van een steiger en overleeft het niet. En hij is niet de eerste die neerstort. Het zijn er te veel. Montalbano heeft het niet gemakkelijk. Hij moet de zaak aan de carabinieri overdragen en Livia is boos omdat hij nooit van haar droomt.

  • Livia en Salvo zijn er enkele dagen tussen uit in Courmayeur. Op een ochtendwandeling in de bergen wordt Montalbano geconfronteerd met een vrouw die is uitgegleden en ternauwernood gered. Waarom kijkt ze haar echtgenoot niet meer aan?
Leo
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...
Een reactie posten
Meer lezen

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...
Een reactie posten
Meer lezen

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...
Een reactie posten
Meer lezen