Doorgaan naar hoofdcontent

De angst van Montalbano

Auteur : Andrea Camilleri
Oorspronkelijke titel: La paura di Montalbano
Eerste uitgave : 2005.

Dit is niet een klassieke detective uit de gekende Montalbano reeks, maar een reeks van zes kortverhalen, de één al wat korter dan de andere. Verhalen van toevallige ontmoetingen.

Dit boek situeert zich in de tijd tussen “De geur van de nacht” en “Het ronden van de boei”. Voorkennis van de verhaallijnen is niet vereist, alleen moet je weten dat Livia zijn vriendin (verloofde) is en dat zij gescheiden worden door de Middellandse Zee en obligate ruzies langs de telefoon.

Commissaris Montalbano is het middelpunt van de actie, en ook zijn agent, de kluns Catarella, doet aardig zijn duit in het zakje. Om Montalbano te begrijpen zou je feitelijk eerst deze kortverhalen reeks moeten lezen.

Hij is een fijnproever ('Amandelen op de pasta: dat was wel het ergste wat een mens kon overkomen'), ook al bezorgen de rijkelijke maaltijden hem meer dan eens nachtmerries. Hij is eigenzinnig, koppig en aanhoudend ('Ik vraag me af en toe af welk bewijs de Eeuwige Vader had toen hij Kaïn beschuldigde van de moord op Abel. Als ik de kans kreeg, echt hoor, dan heropende ik het onderzoek.'), en net daardoor natuurlijk zo een goede speurder.

Tussendoor geeft hij nog zijn mening over de politiek ('Maar wat hielden die Europese normen dan in, mocht hij dat weten? Nee meneertje, dat werd niet verteld. Want dat hele verhaal van die 'Europese normen' was niet alleen een mooi alibi geworden, maar vooral een element van grote vertroosting.') en de avondvullende discussieprogramma's op tv ('een ex-priester, vervolgens hippie, daarna boeddhist, daarna islamitisch fundamentalist, zou de noodzaak verdedigen van trouw aan de eigen religie')

Kortom: Montalbano op zijn best. En de verhalen? Die zitten goed ineen, het ene is al wat vindingrijker dan het andere. Niet veel nieuws onder de zon, maar wel terug heerlijk doorlezen.

  • Montalbano is ziek, en kan zijn koorts niet meten. Op weg naar de apotheek is hij getuige van een roof en een kluns van een juwelier die een onschuldig kind verwondt in plaats van de daders te treffen. Een zwerver ontfermt zich over het meisje.

  • Een woekeraar Gerlando zit rechtop in bed, dood, in zijn borst geschoten. Zijn nichtje gaat achter de inbreker aan. Een inbreker?

  • Montalbano mag in Rome zijn plannen voor een minder bureaucratische aanpak van procedures inzake vluchtelingen bij de Staatssecretaris gaan toelichten en ontmoet er een oude studiegenoot. Ongevraagd rolt hij in een drugszaak.

  • Een metselaar valt van een steiger en overleeft het niet. En hij is niet de eerste die neerstort. Het zijn er te veel. Montalbano heeft het niet gemakkelijk. Hij moet de zaak aan de carabinieri overdragen en Livia is boos omdat hij nooit van haar droomt.

  • Livia en Salvo zijn er enkele dagen tussen uit in Courmayeur. Op een ochtendwandeling in de bergen wordt Montalbano geconfronteerd met een vrouw die is uitgegleden en ternauwernood gered. Waarom kijkt ze haar echtgenoot niet meer aan?
Leo
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...
Een reactie posten
Meer lezen

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...
Een reactie posten
Meer lezen

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D...
1 reactie
Meer lezen