Doorgaan naar hoofdcontent

De man die glimlachte

Auteur: Henning Mankell
Oorpronkelijke titel: Mannen som log
Eerste uitgave: 1994


Op weg naar huis in het zuiden van Zweden weet de 69-jarige advocaat Gustaf Torstensson ternauwernood te stoppen voor een man die midden op de weg vastgebonden zit op een stoel. Als Torstensson uit zijn auto stapt, krijgt hij een dodelijke slag op het achterhoofd.
Op datzelfde moment loopt inspecteur Kurt Wallander over een Deens strand. Hij is moe en depressief, en overweegt zijn ontslag in te dienen na de dramatische gebeurtenissen in "De witte leeuwin". Op het eenzame strand van het Deense Skagen poogt hij weer greep te krijgen op zijn persoonlijke leven en beroep. Na een geheimzinnig bezoek van de zoon van de verongelukte advokaat keert hij naar Ystad terug, klaar voor zijn vervroegd pensioen.

Maar het ongeval van Torstensson, gevolgd door de moord op diens zoon en collega Sten, met wie Wallander bevriend is, doet hem van gedachten veranderen. En wat zijn laatste werkdag moest worden, wordt een nieuwe start als rechercheur. Al snel belandt hij in een wespennest van fraude en illegale handel in menselijke organen. Zijn tegenstander is een zakenman zonder scrupules.

In dit deel van de Wallander-reeks laat de succesvolle Zweedse schrijver de lezer op overtuigende wijze kennis maken met de mededogenloze wereld van internationale verwevenheid van zakenleven, fraude en moord. Heeft de eeuwig glimlachende heerser over een wereldwijd zakenimperium en het goed bewaakte kasteel Farnholm Alfred Harderberg iets te maken met de dood van de advocaten en de explosie van Wallanders auto? Zit hij achter de illegale handel met organen? Achter afmattend opsporingswerk en een adembenemende ontknoping komen indringend ethische en morele overwegingen t.a.v. een toenemend gebrutaliseerde maatschappij naar boven drijven.

Het duurt voor het verhaal begint te lopen, zowat 100 pagina's. Je moet tegen lange conversaties tussen de personages kunnen. Als je daar abstractie van maakt zit het verhaal wel goed en is het realiteitsgehalte vrij hoog, een ogenschijnlijk stom ongeluk is geënsceneerd en is een moord, die wellicht meestal niet opgelost zou raken wegens gebrek aan geld en tijdsmiddelen. De betrokkenheid en voornamelijk de verbetenheid van de hoofdfiguur die ook zijn team kan motiveren om bovenmenselijke inspanningen te leveren, doet dit verhaal een andere wending nemen. Naast het verhaal heb je de achtergrond van de ecomomisch politieke toestand in Zweden, de grenzen van de bevoegdheid van de Zweedse politie, allerlei wetten en regels over het bankwezen maar ook over de zwaarte van sommige misdaden en bepaalde maatschappelijke thema’s in tijden van normvervaging.

De flap van het boek is evenwel “slecht”, eerder dan het aanzet het boek te lezen, verklapt het de plot van het verhaal, de dader en alles wat een thriller lezer interesseert om samen met de auteur naar de oplossing te zoeken.

Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D