Auteur : Rolf Ackermann
Oorspronkelijke titel : Der Fluch des Florentiners
Eerste uitgave : 2006
Wenen 2005. Een waardevolle diamant van onbekende afkomst duikt op in de catalogi van veilinghuis Christies; experts spreken het vermoeden uit dat het hier wel eens om de ”Florentijner” zou kunnen gaan, een legendarische diamant van 137 karaat, die in het begin van de 20e eeuw spoorloos is verdwenen. En ook nu weer is de werkelijke verblijfplaats van de steen in nevelen gehuld. Zowat gelijktijdig worden op zeer drieste wijze, twee ander diamanten geroofd de “kleine Sancy” uit een kluis bij Georg Ludwig von Hohenstein en de “grote Sancy" uit een uitstalvitrine in Palazzo Pitti te Firenze. Ooit sierden deze stenen een Boeddhabeeld en werden begeerd door maharadja’s, koningen en keizers. De drie stenen samen en de stand van de zon zouden een nog grotere schat verbergen. Als “Florentijner” of “Toscaner” een van de meest waardevolle diamanten aller tijden ging hij van hand tot hand onder de machtigsten van deze aarde. Doch allen die hem dachten te bezitten, bracht hij ongeluk. Het was alsof er een vloek op hem rustte.
Marie-Claire de Vries, deskundige op het gebied van historische sieraden, maar klaarblijkelijk ook een vrij wulpse single, krijgt opdracht de eeuwenoude geschiedenis van deze legendarische edelsteen te onderzoeken. Op haar speurtocht ontmoet zij drie geheimzinnige mannen, die allen hun eigen redenen hebben om zich de rechtmatige eigenaar van de Florentijner te noemen. Maar wat zijn hun ware drijfveren? En is een van hen werkelijk lid van de ridderorde van het Gulden Vlies, waaraan al sinds mensenheugenis de groten der aarde verbonden. Marie-Claire zwicht voor de charmes van elk van hen , voor die van de Weense aristocraat, de Arabische vrijheidsstrijder en de Indiase prins. Naast diepzinnige gesprekken, ziet zij ook alle hoeken van de kamers waarin zij haar ontmoetingen plant. Tot ze moet erkennen dat ook zij zich daarmee in groot gevaar begeeft. Dreigt zijzelf het laatste slachtoffer te worden van de vloek van de Florentijner?
Het boek is matig, ook niet meer dan dat. Soms erger je je aan de saaiheid, maar dan is het weer lopend als een trein en uitnodigend spannend. Een boek dus met gemengde gevoelens. Het is geen thriller die het etiket historisch verdient. Het hele idee van de zoektocht van Marie Claire naar de Ridders van de Gulden Vlies (waaraan veel aandacht wordt besteed in het boek) leidt nergens heen. Het is een kapstok om te lang te bomen en dan gaat het licht uit en wordt deze verhaallijn gewoon afgebroken. Verder vond ik Marie Claire, het hoofdpersonage een dom wicht met seksuele frustraties. Het had een mooi en spannend boek kunnen zijn, maar de schrijver heeft te veel willen vertellen en zich daardoor verslikt in het verhaal. En het eind is op zich al heel onwaarschijnlijk. Het diamantconsortium De Beers, nog even tackelen en voor pispaal doen staan, heeft in sé niets te maken met het verhaal en de verhaallijn.
Leo.
Oorspronkelijke titel : Der Fluch des Florentiners
Eerste uitgave : 2006
Wenen 2005. Een waardevolle diamant van onbekende afkomst duikt op in de catalogi van veilinghuis Christies; experts spreken het vermoeden uit dat het hier wel eens om de ”Florentijner” zou kunnen gaan, een legendarische diamant van 137 karaat, die in het begin van de 20e eeuw spoorloos is verdwenen. En ook nu weer is de werkelijke verblijfplaats van de steen in nevelen gehuld. Zowat gelijktijdig worden op zeer drieste wijze, twee ander diamanten geroofd de “kleine Sancy” uit een kluis bij Georg Ludwig von Hohenstein en de “grote Sancy" uit een uitstalvitrine in Palazzo Pitti te Firenze. Ooit sierden deze stenen een Boeddhabeeld en werden begeerd door maharadja’s, koningen en keizers. De drie stenen samen en de stand van de zon zouden een nog grotere schat verbergen. Als “Florentijner” of “Toscaner” een van de meest waardevolle diamanten aller tijden ging hij van hand tot hand onder de machtigsten van deze aarde. Doch allen die hem dachten te bezitten, bracht hij ongeluk. Het was alsof er een vloek op hem rustte.Marie-Claire de Vries, deskundige op het gebied van historische sieraden, maar klaarblijkelijk ook een vrij wulpse single, krijgt opdracht de eeuwenoude geschiedenis van deze legendarische edelsteen te onderzoeken. Op haar speurtocht ontmoet zij drie geheimzinnige mannen, die allen hun eigen redenen hebben om zich de rechtmatige eigenaar van de Florentijner te noemen. Maar wat zijn hun ware drijfveren? En is een van hen werkelijk lid van de ridderorde van het Gulden Vlies, waaraan al sinds mensenheugenis de groten der aarde verbonden. Marie-Claire zwicht voor de charmes van elk van hen , voor die van de Weense aristocraat, de Arabische vrijheidsstrijder en de Indiase prins. Naast diepzinnige gesprekken, ziet zij ook alle hoeken van de kamers waarin zij haar ontmoetingen plant. Tot ze moet erkennen dat ook zij zich daarmee in groot gevaar begeeft. Dreigt zijzelf het laatste slachtoffer te worden van de vloek van de Florentijner?
Het boek is matig, ook niet meer dan dat. Soms erger je je aan de saaiheid, maar dan is het weer lopend als een trein en uitnodigend spannend. Een boek dus met gemengde gevoelens. Het is geen thriller die het etiket historisch verdient. Het hele idee van de zoektocht van Marie Claire naar de Ridders van de Gulden Vlies (waaraan veel aandacht wordt besteed in het boek) leidt nergens heen. Het is een kapstok om te lang te bomen en dan gaat het licht uit en wordt deze verhaallijn gewoon afgebroken. Verder vond ik Marie Claire, het hoofdpersonage een dom wicht met seksuele frustraties. Het had een mooi en spannend boek kunnen zijn, maar de schrijver heeft te veel willen vertellen en zich daardoor verslikt in het verhaal. En het eind is op zich al heel onwaarschijnlijk. Het diamantconsortium De Beers, nog even tackelen en voor pispaal doen staan, heeft in sé niets te maken met het verhaal en de verhaallijn.
Leo.
Reacties
Een reactie posten