Doorgaan naar hoofdcontent

Kwaad bloed

Auteur: Sarah Dunant
Oorspronkelijke titel : Birth Marks
Eerste uitgave: 1991


Het eerste boek dat ik las van Sarah Dunant "De Geboorte van Venus", nodigde uit tot meer. Dit boek viel dan wel wat tegen in de zin dat het hier gaat om een "wie deed het" thriller, met als hoofdpersonnage Hannah Wolfe, een privé detective.

Hannah leeft van schnabbels die ze her en der van haar vorige werkgever kan meegraaien. Zij handelt in opdracht van een of andere tante die haar nicht Carolyn Hamilton, die balletdanseres is in London, moet opsporen want de oude dame heeft reeds enkele maanden niets meer gehoord en dat is ongebruikelijk. Het leven is hard voor een vrouwelijke, bankroete, alleenstaande private-eye, aan de verkeerde kant van de dertig. Maar niet zo hard als voor de getalenteerde danseres wier korte carrière eindigt op de bodem van de Theems. Een ongewone grote finale. Hannah kan slechts de tante op de hoogte brengen van haar bevindingen en de opdracht afsluiten.

Maar enkele dagen nadien ontvangt ze een opdracht van een advokatenkantoor in opdracht van "haar" klant om het onderzoek toch verder te zetten. Ze volgt Carolyns spoor naar Frankrijk, waar ze terechtkomt in de totaal andere wereld van de oude oorlogsheld Jules Belmont; een man die geen tijd meer heeft om zijn onsterfelijkheid te kopen en ongewild verzeilt zij in een wereld van "draagmoederschap" tegen betaling.

Een gewoon goede thriller, zonder meer, en weinig werk voor mij om me te documenteren.
Leo.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D