Doorgaan naar hoofdcontent

De eerste week van Hanna

De geboorte van een eerste kleindochter is écht ingrijpend. Dat kan ik nu wel zeggen. Er is nog niet één dag voorbijgegaan dat ik Hanna niet gezien heb. En ze stelt het prima ! Ze drinkt gulzig aan de borst maar is snel moe en valt dan in slaap. Ze is sinds woensdag thuisgekomen en gooit het geordende leventje van Elke en Maarten aardig in de war. Maar ja, dat is ook haar taak : iedereen alert houden om op tijd en stond voeding en voornamelijk de nodige aandacht en knuffels te krijgen !!!
In het fotoalbum zijn de laatste foto’s bijgezet, ga dus daar ook nog maar eens piepen ! Ga in rechterkolom "Naar ons foto album"

Gisteravond zijn we gaan koken bij Elke en Maarten : kalfsblanket met worteltjes en rijst – een van de lievelingsgerechten van Elke. Want mama Elke en papa Maarten worden toch ook nog graag in de watten gelegd en natuurlijk doen de nonno en de nonna dat maar al te graag !
Met nog wat nieuwjaarsoverschotjes, hebben we eerst een lekkere vis carpaccio gemaakt van tonijn en zwaardvis, en daarna een geitenkaasje in Italiaanse ham. Ook Inge en Filip waren van de partij ….. en laten geen gelegenheid onbenut om ook naar Hanna te komen kijken !

Het was gisteren ook Inge haar laatste dag op het advocatenkantoor “Marx, Van Ranst Vermeersch & partners”. Ik ben zo blij dat ik samen met haar collegaatje Dorien heb kunnen bijdragen tot een kleine verrassing voor Inge die dag. Ik had stiekem met Dorien afgesproken om naar hun “laatste” etentje in de Quick in Woluwe Shopping Center te komen. Ik was een mooie bos witte bloemen gaan halen en ja, het was natuurlijk een mooie verrassing ! Kijk ook maar naar Inge’s weblog !

Chris
Labels:

Reacties

  1. Anoniem14 januari 2007 om 22:30

    Vrijdag was idd een emotioneel dagje en ik ben bblij dat je er een stukje van wou uitmaken. Ik vind het in elk geval een supergeslaagde verrassing.

    Morgen slaan we een nieuwe weg in. Tot op dit moment zijn we nog steeds heel rustig en totaal niet zenuwachtig....raar....

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...
Een reactie posten
Meer lezen

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...
Een reactie posten
Meer lezen

Toetanchamon, de vergeten farao die het gezicht van Egypte werd.

A uteur: Philipp Vandenberg Oorspronkelijke titel : Der vergessene Pharao Toetanchamon (Duits) Eerste uitgave: 1978 Op zoek naar boeken van deze auteur, stootte ik in de stadsbibliotheek " Tweebronnen " in Leuven op dit boek dat daar gecatalogiseerd staat als een biografie. Dit is dit boek te veel eer aan doen, maar een goed populair-wetenschappelijke bijdrage tot de beschrijving van de geschiedenis van de archeologie en de ontdekking van de vergeten farao. Het verhaal over de archeoloog dr. Howard Carter (09/05/1874-02/03/1939), vanaf het begin van zijn archeologisch bezig zijn tot aan zijn dood, een man totaal bezeten door het idee de vergeten farao Toetanchamon te vinden. De man die tijdens zijn leven 150,000 ton zand, rots en gesteente verplaatste, de modder niet inbegrepen. Op 4 november 1922 stuitte de Engelse “archeoloog” Howard Carter op de toegang tot het graf van Toetanchamon, een farao die 3000 jaar geleden in der vergetelheid was geraakt. De ontdekking ging gepa...
Een reactie posten
Meer lezen