Oud kwaad

Auteur : John Connolly
Oorspronkelijke titel : Dark Hollow
Eerste uitgave : 2000

Ex-politieman Charlie `Bird´ Parker heeft zich na de moord op zijn vrouw en dochter - en na de jacht op hun moordenaar - teruggetrokken in het huis van zijn grootvader in Maine. De gebeurtenissen hebben Bird veranderd in een verbitterd en gewelddadig man die een eenzame strijd tegen het kwaad voert.

Birds jeugdvriendin Rita Ferris vraagt hem om haar ex-man, Billy Purdue, onder druk te zetten om zijn achterstallige alimentatie te betalen. Heden en verleden komen samen voor Bird als de jonge vrouw en haar zoontje kort daarna dood worden aangetroffen. Hij zet de achtervolging in op Billy en ontdekt gaandeweg dat er nog iemand op zoek is naar Rita´s ex-man: iemand die bijna alles van Bird schijnt te weten, een boze schim uit zijn verleden.

Connolly weet de balans te bewaren tussen luchtige uitstapjes en de verder bloedserieuze thematiek. Dat is maar weinig van zijn collega´s gegeven.´ - HP/ de Tijd

Deze recensie was bij mij blijven hangen en dit was dan ook aanzet om ‘Oud Kwaad’ aan te vangen en het boek te lezen, maar het kostte me wel moeite. Waar Connolly zo’n positieve beoordeling heeft vastgekregen is mij een raadsel.

Waarop slaat nu eigenlijk de intrige van 'Oud kwaad'? Ik hou van thrillers maar dit heeft er zelfs in de verste verte iets mee te maken. Als dit een voorbeeld zou zijn van ‘gothic crime-novel’ dan mag het mij wel gestolen worden. De ‘Ik’ vorm waarin het boek is geschreven wekt alras bij mij vooroordelen op van een auteur die liever zijn personage was geweest dan auteur. Nu komt het personage te pas en te onpas lijken tegen, deze openen dan verdere sporen waar opnieuw lijken worden aangetroffen. Permanent lijkt het alsof je als lezer in plassen bloed moet staan. De zoektocht naar 'het oude kwaad' is in dit geval een man die tientallen jaren geleden jonge meisjes martelde en vermoordde. De man is nu wel oud maar nog sterk en als de zoon, van wie hij het bestaan niet kende, naar hem op zoek gaat gaan de poppen aan het dansen. Bird heeft twee vrienden aan zijn zijde, een huurmoordenaar die gaarne de trekker overhaalt, de andere een inbreker, brave jongens die spreken in 'one-liners' en nog meer bloed en lijken produceren.

Wat ik uiteindelijk als lezer met zulke onzin aan moet weet ik eigenlijk niet, dit is een literaire thriller maar veel literairs heb ik niet ontdekt en dat het leest als een trein kan ik niet bepaald beweren, tenzij het een boemeltrein was. Het zal lang duren eer ik nog eens een Conolly ter hand neem.