Doorgaan naar hoofdcontent

China …, naar het Middenrijk met het Ferdinand Verbiest Instituut van de KUL.

Onze algemene impressies.

Na ons reisverslag, wat impressies. De geplande hoogtepunten waren aanzienlijk. Met het Verbiest Instituut op reis gaan is naast het culturele programma en de nationale bezienswaardigheden die in elke China reis aangedaan worden (sommigen ervan dateren van duizenden jaren terug), ook een “religieuze bedoening”. Je stapt dus eerst en vooral reeds in de voetsporen van Ferdinand Verbiest die ten tijde van de Qing dynastie aan het hof van de keizer mandarijn was en de beginselen van de astronomie gestalte gaf en zo de weg opende voor missionering van het rooms katholieke geloof.

Het Verbiest Instituut is een in België gevestigd centrum bij de Katholieke Universiteit van Leuven waar de dialoog tussen Europa en China gestalte wordt gegeven. Het instituut werd genoemd naar de gelijknamige Vlaamse jezuïet en astronoom bij het Chinese keizerlijke hof. Toegewijd aan de inspiratie van zijn naamgever, combineert het instituut uitwisseling van studentenprogramma’s in de Kerk van China met historisch onderzoek naar de Belgische aanwezigheid in China sinds zijn stichting in 1982. Momenteel versterkt het instituut zijn rol als waarnemingscentrum met betrekking tot godsdienst en maatschappij in het moderne China.

Ferdinand Verbiest werd geboren in Pittem op 9 oktober 1623 en overleed in Beijing op 28 januari 1688. Hij studeerde in Leuven en Mechelen, theologie in Rome en Sevilla. Hij trad in bij de Jezuïetenorde in 1641. Als missionaris werd hij naar China uitgezonden (1659 ten tijde van de Qing-dynastie). Een andere jezuïet riep hem naar het keizerlijk hof als assistent.

Verbiest werd zeer gewaardeerd aan het keizerlijk hof in China. Hij bouwde een instrumentarium voor het observatorium in Beijing dat tot op de dag van vandaag nog steeds bewonderd kan worden, en was mee verantwoordelijk voor de wijziging van de Chinese kalender, wijziging die gebaseerd was op zijn sterrenkundige waarnemingen. Hij ontwierp lichte kanonnen voor het leger van keizer Kangxi die hij eveneens lessen in wiskunde gaf, een stoomauto en een thermometer. Hij tekende ook een andere wereldkaart. De reden waarom hij naar China reisde was in feite om het Christendom in China haar intrede te laten maken en Verbiest gaf keizer Kangxi dan ook een introductie tot deze Westerse religie. Om zijn verdiensten mocht hij in het ganse Chinese keizerrijk preken en werd hij benoemd tot mandarijn. Hij overleed als gevolg van een val van zijn paard. De Vlaming kreeg een staatsbegrafenis; de keizer betaalde het mausoleum waarin hij werd begraven.

Je stapt ook in de voetsporen van de “Scheutisten” de congregatie van het Onbevlekt hart van Maria, die omwille van hun ideaal onder andere ook de missionering van een deel van China op zich namen. En of je nu gelovig bent of niet, de inzet van deze mensen betekende veel naar de verspreiding van het geloof toe, de scholing, de verzorging van zieken, gewonden, ouderlingen en wezen, zelfs al werd het geloof wel eens gekocht, niet met kralen en kransen, maar met lappen grond die aan de arme boeren werd afgestaan in ruil voor “zieltjes”. En als je dan in je reisgezelschap ook nog verre familieleden van deze missionarissen hebt, en ook enkele priesters, al dan niet uitgetreden, dan haal je daar toch willens nillens een verruimde bijzondere kijk op, waar je laat ons zeggen met een groepsreis met Jet Air, nauwelijks of niet aan toekomt.


En zeer opvallend, veel jonge gedreven priesters, nonnen en novices. De oude mannen zijn enkel geplaatst om de jeugdigheid van de nonnen te illustreren.


Wat hadden wij verwacht? Een cultuurschok, een vermoeiende trip, prachtige gebouwen, geleide shoppingtoestanden eigen aan groepsreizen en … lekker eten. En jullie vraag zal dus zijn :”Was het dat?” en het antwoord is “Ja” op de cultuurschok na ! Want China is dan misschien een derdewereld land in ontwikkeling, dat zie je echt niet, of krijg je niet te zien, omdat men je ervan afschermt door de begeleiding van de reis. China is voor ons een zeer modern land en op de WC’s na héél proper – genoeg volk om de straten te vegen!

Je vrijheid in China is niet wat ze lijkt : je bent vrij tot je te ver gaat, tot je bijvoorbeeld op bezoek bent bij een katholieke gemeenschap en de “staatsveiligheid” vindt dat je bezoek lang genoeg geduurd heeft : dan grijpen de “geheime agenten” in en wordt je vriendelijk, via de reisleiding, verzocht om verder te gaan !

Je vrijheid is ook voor een deel beperkt door de communicatie, Chinees is een wereldtaal en dat hebben zij geweten, en het Engels van de man/vrouw in de straat is nihil, dat van de verkopertjes beperkt tot hun business (Hello, how are you , good price, e.d.), de prijsafspraken worden gemaakt op rekenmachientjes waarop je om beurt een getal kan intikken, want afbieden moet en is deel van het spel. Interesse voor iets betonen, staat ongeveer gelijk met kopen.

Wij vrezen dat met het oog op Beijing 2008, je weet wel de Olympische Spelen, er nog veel zal moeten gebeuren om de communicatie met de honderdduizenden toeristen, toeschouwers, atleten, begeleiders en vip’s te verbeteren. De grote steden, en dat zijn er nogal wat (met ettelijke miljoenen inwoners) staan zo ongeveer in de file van 06 uur ’s morgens tot 20 uur ’s avonds. En dat zijn alleen maar personenauto’s, taxi’s, bussen, brommers en fietsen, (want de vrachtwagens rijden alleen maar ’s nachts tussen 24 uur en 05 uur) nemen bezit van de snelwegen die de stad op verschillende niveaus doorkruisen. Het zal dus een werk van ongewone aanpak moeten worden om iedereen daar tijdig te krijgen waar hij moet zijn, de atleten in de eerste plaats. Want stel je maar eens voor dat Kim Gevaert te laat in het prachtige stadium komt, dan kan ze naar de reeksen van de 100 m wel fluiten, laat staan zich kwalificeren voor de kwartfinale.

Wij zorgen er wel voor dat ons foto album een weergave geeft van onze trip door China, kwestie van jullie ook warm te maken voor een eventuele reis naar het Middenrijk. Her en der zullen wij de foto’s met wat commentaar voorzien en zoals jullie ze te zien krijgen is de reis ook verlopen.

Klik op de link als je nog meer weten wil over het Verbiest Instituut aan de Katholieke Universiteit Leuven.

Chris en Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

Toetanchamon, de vergeten farao die het gezicht van Egypte werd.

A uteur: Philipp Vandenberg Oorspronkelijke titel : Der vergessene Pharao Toetanchamon (Duits) Eerste uitgave: 1978 Op zoek naar boeken van deze auteur, stootte ik in de stadsbibliotheek " Tweebronnen " in Leuven op dit boek dat daar gecatalogiseerd staat als een biografie. Dit is dit boek te veel eer aan doen, maar een goed populair-wetenschappelijke bijdrage tot de beschrijving van de geschiedenis van de archeologie en de ontdekking van de vergeten farao. Het verhaal over de archeoloog dr. Howard Carter (09/05/1874-02/03/1939), vanaf het begin van zijn archeologisch bezig zijn tot aan zijn dood, een man totaal bezeten door het idee de vergeten farao Toetanchamon te vinden. De man die tijdens zijn leven 150,000 ton zand, rots en gesteente verplaatste, de modder niet inbegrepen. Op 4 november 1922 stuitte de Engelse “archeoloog” Howard Carter op de toegang tot het graf van Toetanchamon, een farao die 3000 jaar geleden in der vergetelheid was geraakt. De ontdekking ging gepa...