Doorgaan naar hoofdcontent

China …, naar het Middenrijk met het Ferdinand Verbiest Instituut van de KUL.

Het reisverslag.

Onze China reis zit er al een tijdje op en tijd dus om relaas te doen van ons verblijf aldaar samen met de collega’s uit de groep en Helene en Francis, de ouders van Maarten.

Deze blog vermeldt eerst het programma om aan te geven wat we gedaan en gezien hebben en in een tweede blog lees je onze algemene impressies.

Op 24/09 stonden wij gepakt en gezakt klaar om te vertrekken. André en Rita, onze house-sitters zorgden ervoor dat wij tijdig in Zaventem werden gedropt. Goed nakijken of er geen messen, vloeistoffen, wapens en wisselstukken (om nucleaire tuigen in elkaar te knutselen) in de handbagage zaten en hop naar London. Bijna waren wij in Heathrow onze vlucht naar Shanghai kwijt, omdat onze Engelse broeders er niets beter op vonden om iedereen die op Terminal 4 aankwam en van Terminal 4 opnieuw vertrok opnieuw aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Daarvoor open je dan 1 controlepost (van de zovele). Als je weet dat Heathrow zowat de belangrijkste luchthaven is in Europa, zouden ze best eens gaan kijken hoe de chinezen zulke problemen aanpakken. Even grondig, maar met wat meer mankracht ! Een nachtvlucht, dus wie kon slapen deed dit, want aangekomen in Shanghai op 25/09 startte het programma onmiddellijk. Bezoek van het Shanghai museum, de Chenghuan tempel en de tuinen van Yu. ’s Avonds was er acrobatenvoorstelling, maar dat hebben wij lekker gemist, omdat ondertussen Dominique (die in Shanghai woont) op het toneel was verschenen en ons meetroonde naar haar huis en dan op restaurant. De eerste impressies waren die van een moderne stad met héél veel files ! Wij maakten kennis met mevrouw Fang (of zoiets) die onze eentalige Chinese gids was voor de ganse reis maar zij kreeg telkens een lokale Engelstalige gids mee voor alle lokale bezoeken en uitleg. Gelukkig hadden we in de groep 2 mensen die zowel Engels als Chinees spraken.

Op 26/09 naar Zhouzhuang (prachtige waterstad, zowat het Venetië van het oosten). In de vooravond terug naar Shanghai, eerst rap eens in een zijdefabriek, en dan langer in de shop, bezoek aan de Pearl Tower en het museum Old Shanghai en na het avondeten een cruise op de rivier (mooie verlichte skyline) en dan flaneren op de Bund ( een equivalent voor de Promenade des Anglais in Nice) en op Nanjing Road (de grote winkelstraat).


Op 27/09 bezoek aan de kathedraal van Shanghai, een ontmoeting met de 94 jarige aartsbisschop, daarna de Jade Boeddha Tempel en naar een parelatelier. Zoetwater parels worden er verwerkt tot echte sierraden. De meeste mannen in het gezelschap zullen het geweten hebben, en de dames gedragen. Chris vond het nuttiger om een bezoek aan de tandarts te doen met Dominique (wat een aparte ervaring!) en miste dus deze eerste religieuze bijeenkomst. In de namiddag transfer naar de luchthaven en vlucht naar Xi’an.

Op 28/09 bezoek aan het “terracotta leger” museum en het mausoleum van keizer Chin, de bronzen paarden en ruiters (overweldigend – een must!). Theeceremonie. Ook een fabriekske van terracotta en allerlei andere prularia. Nadien het geschiedkundig museum van Xi’an, de moskee in het Arabisch deel van de stad (door de soeks) en de warmwaterbronnen van Huaqing (gelegen in een mooi park). En s’avond tussen de klokkentoren en de tromtoren een heerlijk dumpling (dim-sum) banket (met lekkere Chinese wijn : The Great Wall).





Op 29/09 bezoek aan de grote en kleine pagode van de wilde ganzen, de tempel van Confucius, het stenen woud der stèles, de Beltoren, de tromtoren en de oude stadswallen. ’s Avonds bezoek aan de schouwburg voor een muziek- en dansvoorstelling uit de Tang dynastie (live orkest, echte dansers).



Ondertussen is het zondag 30/09 geworden en zoals het een “religieus gezelschap” op zondag past, gaat het ter kerke. Dit werd geen normaal kerkbezoek maar een hartelijke ontvangst door een minoriteit naar het emotionele toe … Receptie met thee en fruit. Veel contact mogelijk met de plaatselijke bevolking, in casu de christenen van de parochie. Maar eerst moesten wij nog overgevlogen worden van Xi’an naar Yinchuan. Een rustdag dus! En ’s avonds eindelijk eens tijd om een robbertje bridge te spelen.

Maandag 01/10 op bezoek in Yinchuan aan het keizerlijk mausoleum van de Xixia dynastie, de toren van Halbao en de pagodes van Baisikou. Hier begint nu onze trip doorheen Inner-Mongolië met de bus en een gids zonder micro !

Op 02/10 vertrek dus van Yinchuan naar Wuhai, en ondertussen enkele afgelaste kerkbezoeken, blijkbaar wegens te staatsgevaarlijk. De geheime politie zat ons gedurende deze ganse trip door Inner-Mongolië op de hielen. Na een schitterend getoverde middagmaal door een kok in een nieuw, niet voorzien restaurant, op weg naar Dengkou voor overnachting in een hotel zonder sleutels op de deur.

Op 3/10 het plaatselijk ontbijt : thee met melk en zout of zwart rijstwater met suiker met enkel wat typische Mongoolse schoteltjes. Geen westerse broodjes hier en geen mes en vork ! Verder met de bus eerst naar Linhe met nodige bezoeken. In de namiddag door een woeste maar mooie natuur naar Baotou. Heel Inner-Mongolië door was er een spiksplinternieuwe autostrade (tolbaan) van waaruit we weilanden en gebergte konden zien. Activiteiten : landbouw en industrie (open steenkoolmijnen en andere) en verder desolaat.. ’s Avonds het beste eten van de ganse reis : Mongoolse hot-pot, pikante of neutrale bouillon, veel vlees en groenten. Over het algemeen was het eten gedurende de ganse chinareis héél lekker en gezond, maar Inner-Mongolië spande wel de kroon !

Op 04/10 opnieuw de bus op. Onvergetelijk bezoek aan een echt inlandse oude missiepost en de katholieke gemeenschap van Balagai : de bus kon niet onder een te lage brug door en dus werden we opgehaald in een oud versleten busje – hilariteit alom ! Troosteloos weer, hartelijke ontvangst niettegenstaande de modder en bezoek aan de enige straat in het dorp waar de winkeliers nog nooit zoveel toeristen hadden gezien ! Gouden zaken hebben ze gedaan. In de namiddag naar Huhehaote, de hoofdstad van Inner-Mongolië.

Op 05/10 toeren in en rond Huhehaote met bezoek aan de boeddhistische tempels van Wuta, Bai TA, Xilitu Zhao en Da Zhao en natuurlijk kan er een fabriekske niet ontbreken (zijde en textiel).

Op 06/10 de bergen over naar de Mongoolse steppe voor een goede wandeling in de snerpende wind maar in een stralende zon en nadien ontvangst in een Mongools tentendorp. Veel kitsch, en slechte thee (ondrinkbaar)! Bij de terugkomst aanranding van de ganse groep door Chinese studenten voor een interview. Zij studeerden engels aan de universiteit van Huhehaote en wilden allen oefenen ! En wanneer zie je blanke toeristen in je stad ? Juist, uitzonderlijk !

Het is terug zondag 07/10. Wij hebben lekker uitgeslapen, terwijl de andere leden van de groep naar een vroegmis waren. We konden genieten van een lekker ontbijt, plaats ruimen op het fototoestel van de overtollige foto’s en alle valiezen eens herschikken. In de namiddag bezoek aan de nieuwe stad en de promenade van Dhengiz Khan. In de late avond werden we overgevlogen van Huhehaote naar Beijing.


Maandag 08/10, ontwaken in Beijing en met zijn allen naar het Tian’anmen plein (impressionant om daar te zijn maar geen overzicht omdat het plein volstond met toeristen), de verboden Stad (groot en indrukwekkend) en in de late namiddag een rondrit door Noord Beijing om een idee te krijgen over de Olympische accommodatie.


Op 09/10 op weg naar Badaling, eerste een fabriekje van cloissoné (de beroemde Chinese grote vazen waarvan iedereen denkt dat zij in porselein zijn gemaakt). Dan bezoek aan de grote muur (mooi uitzicht op de muur en de heuvels) en het mausoleum van de Ming keizers. In de namiddag naar de Keizerlijke tuinen van de Ming dynastie. En ’s avonds naar de opera (Chinese opera wel te verstaan).


Op 10/10 bezoek van het Hemeltempelcomplex, het zomerpaleis van de keizers en de Gong Mansion. In de namiddag flaneren door oud Beijing in de Hutong wijk en bezoek aan de beltoren. Daarna in riksja’s door de oude stad.

Op 11/10 nog een laatste kerkbezoek aan de kathedraal van Beijing, het Yonghe paleis en Xiu Shui Jie en dan naar de begraafplaats van pater Verbiest en zijn collega’s (gelegen in een opleidingscentrum van de communistische partij) en het oude observatorium. ’s Avonds afscheidsbanket met de echte Peking eend!

Op 12/10 vroeg dag, want we moeten voor de file op de luchthaven geraken. De terugvlucht naar London vertrekt om 10:15, alles vlekkeloos verlopen en buiten de verwachte air traffic congestion rond Heathrow landt ons vliegtuig in Brussel met slechts een half uur vertraging.

Wij wensen alle deelnemers aan de reis te danken, de eigen reisorganisatoren, de lokale gidsen. Ongelooflijk mooie herinneringen zullen wij aan deze reis overhouden en wij kijken nu al uit naar één of andere reünie. Ook een speciaal bedankje aan Helene en Francis, omdat zij ons vroegen met hen mee op reis te willen. Het was echt leuk om samen met hen op te trekken en het is zelfs voor herhaling vatbaar ;-)



En voor ons fotoalbum, nog enkele dagen geduld. Wij laten het weten !
Chris en Leo.

Reacties

  1. een droomreis ... zo klinkt het in mijn oren. Ik wacht met spanning op de rest van de foto's

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Amai!!!! dat zag er mij een leuke reis uit met veel beziens.
    En zo te horen hebben jullie er met hartelust van genoten.

    groetjes, Filip

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D