Doorgaan naar hoofdcontent

Het Juvenalis Dilemma

Auteur : Dan Brown
Oorspronkelijke titel : Digital Fortress
Oorspronkelijke uitgave : 1998

Het Juvenalis Dilemma is de Nederlandse vertaling van het eerste boek van de Amerikaanse schrijver Dan Brown, die onder meer bekend is van Het Bernini Mysterie en de Da Vinci Code. Het boek gaat over een elektronische encryptiemethode die door middel van veranderende tekenreeksen niet te kraken zou zijn. Als je verder leest, ontdek je ook de plot van het verhaal. Dus wil je eerst het boek lezen, stop dan nu en beleef er veel leesplezier aan en kom later eens terug naar deze blog.

De Amerikaanse inlichtingendienst NSA (National Security Agency) heeft een supercomputer met miljoenen parallel werkende processoren, die als doel heeft het kraken van in code verstuurde berichten over internet, genaamd TRANSLTR.

Elke code werd in minder dan een uur gekraakt. Susan Fletcher, een cryptologe, wordt op haar vrije dag uit bad gebeld omdat er een noodgeval is op cryptologie waar zij werkt met TRANSLTR. Ze komt aan en werpt een blik op een van de beeldschermen waarop de status van TRANSLTR staat weergegeven. Ze is verbijsterd als ze ziet dat deze al 15 uur aan het rekenen is aan een bepaalde code. Het blijkt dat er door een ex-medewerker van Crypto, de misvormde maar briljante Ensei Tankado, een onbreekbare code is gemaakt. Hij dreigt de broncode van deze encryptietechniek op zijn website te publiceren als de NSA het bestaan van TRANSLTR niet wereldkundig maakt.

De verloofde van Susan, David Becker, een hoogleraar vreemde talen, etymologie en linguïstiek is door de baas van Susan, commander Strathmore, naar Spanje gestuurd om op zoek te gaan naar Tankado. Hij komt er echter snel achter dat Tankado dood is. De sleutel met de code zou hij dragen in een gouden ring.

Bij de NSA raakt TRANSLTR ernstig oververhit en komt Susan erachter dat de dader in eigen huis zit, maar op precies het goede moment gaat deze dader naar de eeuwige jachtvelden. TRANSLTR explodeert door de oververhitting terwijl Susan weet te ontkomen. Het blijkt dat de code die door Tankado geschreven was een gecodeerde computerworm was, die nadat hij was gedecodeerd werd doorgestuurd naar de NSA databank waar een groot deel van de Amerikaanse staatsgeheimen opgeslagen liggen. De worm infecteerde vervolgens de hele databank en bleef naar TRANSLTR opdrachten sturen, zodat het leek alsof die bezig was. De beveiliging van de databank was door de worm aangetast, waardoor het een race tegen de klok was. Er is maar een manier om de worm te stoppen, een numeriek wachtwoord correct invoeren. Net op tijd slagen zij erin de code te vinden, het virus stop te zetten en de beveiliging te herstellen. Die code was namelijk het verschil tussen de bommen op Hiroshima en Nagasaki in de Tweede Wereldoorlog, deze bommen waren namelijk de reden dat Tankado misvormd was, de code was dus 3, het verschil tussen Uranium 235 en Uranium 238, voor beide bommen zijn twee verschillende isotopen gebruikt.

De rode draad van en de Nederlandse naamgeving stammen uit de satiren van Juvenalis en luidt : "quis custodiet ipsos custodes". In het boek wordt dit vertaald als "wie bewaakt de bewakers", een correctere vertaling zou zijn "wie houdt toezicht op de toezichthouders", een steeds terugkomend actueel thema als men alle verhalen over passieve en actieve corruptie kent en zich vragen stelt bij alle info opgeslagen op chips in betaalkaarten, identiteitsbewijzen en pc's.

De code 16-39-44-16-39-101-84-20-5-60-16-16-117-117-85-60 achterin het boek is een verwijzing naar de hoofdstukken van het boek. Als je elke eerste letter van het hoofdstuk opzoekt, krijg je de tekst "erperdjlwteeoogt" te zien. De ontcijfering van deze columnaire transpositie-versleuteling geschiedt door de letters in een matrix van 4x4 uit te schrijven ......en deze vervolgens van boven-naar-beneden uit te lezen. Dan staat er "er wordt op je gelet". De versleuteling wordt in het boek Caesarcodering genoemd, maar het heeft geen relatie tot het Caesarcijfer.

e r p e
r d j l
w t e e
o o g t

In de Engelstalige versie staat de code 128-10-93-85-10-128-98-112-6-6-25-126-39-1-68-78 voor de tekst "we are watching you".
Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D