Doorgaan naar hoofdcontent

De kat die van achteren naar voor las.

Auteur : Lilian Jackson Braun
Oorspronkelijke titel : The cat who could read backwards
Eerste uitgave : 1966


Dit boek is het eerste in een zeer lange reeks, en waarvan er reeds verschillende in deze blog werden besproken.

In dit boek maken we kennis met James Mackintosh Qwilleran (Qwill), een vroegere misdaadverslaggever, nu kunstverslaggever bij de Daily Fluxion, een krant in een niet nader bepaalde stad uitgegeven, vermoedelijk Chicago, maar uiteindelijk doet dit er niet toe.

Vreemd genoeg ontmoet hij daar een verre vriend, de hoofdredacteur van de krant Arch Riker.

In zijn benadering van dit volledig nieuw item van verslaggever ontmoet hij de kunstcriticus van de krant George Bonifield Mountclemens III, een eerder zonderling en niet door velen geliefd personage waarmee hij toch bevriend geraakt. Hij ontmoet ook de Siamese kat van de criticus Kao k'o-Kung, kortweg Koko genaamd.

Mountclemens en de lokale kunstenaars hebben meningsverschillen, hij hemelt enkelen op, maar de meesten worden niet gespaard. Een van de kunstenaars die denkt dat zij briljant is, is Zöe Lambreth, haar echtgenoot bezit de galerij Lambreth die met haar unieke werken pronkt. Andere kunstenaars die exposeren in de galerij hebben zijn leerlingen van Zoë, Scrano en Nino.

Plots wordt de echtgenoot van Zöe vermoord. En dan wordt de kunstcriticus ook nog vermoord. Na deze reeks van gebeurtenissen gaan Qwilleran en Koko op zoek om deze moorden op te lossen. En als ik nu blijf vertellen, dan kent u de plot en dat ga ik lekker niet doen, want anders is er niets leuk meer aan voor jullie.

Moet je dit boek nu eerst lezen vooraleer aan de anderen te beginnen?. Neen, maar hoe meer recentere publicaties je leest in deze reeks, hoe meer zin je krijgt om Qwill, zoiets als een Kuifje, journalist en speurneus, en nooit ouder wordend, beter te leren kennen. En … elk boek is een afzonderlijk verhaal maar het is toch aangeraden ze in de goede volgorde te lezen om op deze manier te voorkomen dat je ineens weer mensen levend aantreft die in een vorige boek dood werden aangetroffen Je vind de volgorde van verschijnen door op deze link te klikken..

Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D