De wintermaanden zijn voorbij !

Cocoonen is een werkwoord dat ik vroeger niet kende maar nu des te meer. Geen tijd (zogezegd) maar beter geen zin, om iets te schrijven voor de blog.

Op deze zondagnamiddag, na een toffe brunch bij SPQR, en een gezellig natafelen met Piet en Hilde (met limoncello, liquore di alloro en nocino), even tijd maken om de balans op te maken van de wintermaanden januari en februari.

Eigenlijk was het al goed begonnen, met een weekje Gran Canaria met Inge. Het was overheerlijk ! Een weekje rusten en van de zon genieten in Playa del Ingles : allesbehalve een normale vakantie voor mij gezien het massatoerisme, de ontelbare shopping malls, hotels en discoteken en de geplande rust, ver weg van elke vorm van cultuur. Maar het was wel quality time met mijn oudste dochter, zelfs ondanks onze verschillende interesses en bioritme. We zijn goed overeengekomen !

Twee dagen samen op stap en voor het overige, heb ik Inge in de goede handen gelaten van een viertal vriendelijke duitsers die zich héél goed over haar hebben ontfermd, zowel overdag als ’s avonds….. Zelf heb ik goed mijn weg gevonden met het openbaar vervoer en vele wandelingen gemaakt. Qua lectuur, heeft Khaled Hosseini mij in zijn ban gehouden met zijn verhaal over “Duizend schitterende zonnen”. Een échte aanrader !

Donderdag 17 januari heb ik aan mijn ex-collega Cecile, een rondleiding gegeven in het Leuvense waar ze vroeger gewoond heeft. Twee oude vriendinnen, nu als twee kersverse oma’s, al wandelend en taterend door Leuven. Héél leuk ! Te herbeginnen !

Op zaterdag 19 januari waren we uitgenodigd bij Helene en Francis, samen met Cheryl en Roland van de Chinareis. De bedoeling was om Cheryl nogmaals te bedanken voor haar enorme inzet tijdens deze reis. En wij mochten meegenieten van Hélène’s verfijnde keuken! Fantastisch , niet ?

Onze actieve AFS-periode hebben we definitief afgesloten, maar de relaties blijven natuurlijk. Ook met sommige van de vrijwilligers, o.a. Kristel Mathay. Zij heeft altijd een speciaal plaatsje in mijn hart gehad. In de zomer was ik met haar gaan eten in hartje Brussel, nu was het haar beurt om eens bij ons te komen. Inge en Elke en Hanna (en Maarten, na de voetbal natuurlijk) waren ook van de partij. Fijn was dat !

In de kast lagen nog 2 gratis entrees voor een museum naar keuze. Chantal is altijd goede compagnie en altijd paraat om mee te stappen. Op zondag 3 februari, zijn we het Museum voor Moderne Kunsten gaan bekijken en hebben zo ook een stukje van de Alechinsky-tentoonstelling kunnen meepikken. Lunchen in het café van het Museum en wandelen langs de winkeltjes van de Zavel en de Hoogstraat. De zon was volop van de partij !

Zaterdag 9 februari, een innovatie : de buren uitgenodigd voor een Italiaans etentje. Niet van onze gewoonte, maar het zijn allemaal zo’n fijne mensen : Suzy en Marc zien we natuurlijk regelmatig maar Ann en Joyce, onze rechtstreekse buurvrouwen, hadden we er speciaal bij uitgenodigd. Sinds zij hier wonen, is de kwaliteit van onze buurt er sterk op vooruitgegaan. Ann en Joyce zijn 2 fijne vrouwen, altijd bereid om te helpen of iets te organiseren. Zéér belangrijk : beter een goede buur dan een verre vriend !

Ontdekking van een nieuw restaurantje : Winenot in Tervuren. Zomaar gevonden op Resto.be. Eerst zijn we daar gaan eten met Eddy en Hedwig (dat was ook zéér lang geleden!) en daarna heb ik mijn vriendin Karin daar meegenomen.

Mijn mama en papa (of meter en bompa) hadden me gevraagd om een uitstapje voor hen te organiseren naar het Atomium, volledig hernieuwd en een intense herinnering voor hen sinds de Expo’58.

Op zondag 17 februari, zijn we naar de bovenste bol van het Atomium gegaan voor een prachtig uitzicht onder een heerlijke zon en een bezoekje in een paar andere bollen.

Het restaurant in de bovenste bol was net iets boven onze prijsklasse : "Le Belgo Belge” in de Vredestraat in Elsene heeft ons dan wel kunnen bekoren.

En dan hebben die flinke mensen (84 en 87 jaar!) een heuse wandeling gedaan. Luister maar : Matongé, Naamse Poort, Egmontpark, Zavelkerk, Zavelplein, Goud Blommeke van Papier, Manneke Pis, Grote Markt, Beursgebouw !! Is dat geen proficiat waard ?

Terug met de metro en dan rusten geblazen ! Dat was wel nodig !

Ondertussen ben ik “meter” geworden van Amel Laredj, een 14-jarig meisje uit Algerije. Een apart verhaal waar ik later eens zal over uitweiden. Alles is ook nog in een pril beginstadium.

En die Hanna, daar hebben we doorheen, gans die tijd zo van genoten : van haar lachjes, van haar gieren van het lachen, van haar eerste stapjes, van haar zelf rechtstaan, van haar ontdekken van de wereld. Van alles eigenlijk !

Haar gaan halen in de kribbe, haar eten geven, haar pamper verversen, met haar gaan wandelen : je kan het niet zo gek bedenken of het geeft je plezier ! Dat vraagt naar een broertje of een zusje !!

En hier met Hanna op bezoek bij kersverse oma Hedwig met Mone.

Zaterdagmorgen 1 maart, ben ik eindelijk nog eens creatief bezig geweest. Zonder woorden, maar ziehier het resultaat na 3 uur “nestweven” :

Zondagmiddag organiseerde SPQR, een vereniging uit het Leuvense van vrienden van Rome en Italië een italiaanse brunch in samenwerking met Plan International. Het eten zelf vonden we niet zo denderend (met alle respect maar we vinden dat we dat beter doen …) maar het was wel fijn om kennis te maken met de mensen die achter de dagelijkse mail zitten die we over Italië krijgen. Allemaal Italia-freaks, amai ! Daar zaten we wel op ons plaats. Het was heerlijk om Piet Verbist & familie daar ook tegen te komen en met hen de tafel te delen. De verhalen over Italië en het italiaanse eten & drinken deden het goed !

Chris