Auteur : Steven Saylor
Oorspronkelijke titel: The judgement of Caesar
Eerste uitgave : 2004
De vorige boeken die ik las van Steven Saylor maakten mij enthousiast. Het detective effect of thriller effect tegenover een historisch vrij correcte achtergrond heeft iets. Het Oordeel Van Caesar is een heel ander boek met de hoofdpersoon Gordianus in het jaar 48 voor Christus. Het detective element is ondergeschikt aan het verhaal. Het oplossen van een misdrijf neemt in dit boek zo’n 20% van de driehonderd pagina's in beslag (in dit boek is het wachten op blz. 200 vooraleer een verdacht overlijden moet onderzocht worden). In dit boek onderneemt Gordianus met zijn vrouw Bethesda, een reis naar haar geboorteland Egypte. Omwille van haar ziekte, gelooft ze dat ze beter zal worden als ze zich in het water van de Nijl wast. Net voor ze de haven van Alexandrië bereiken, worden ze door een plotse storm uit koers geslagen. Zo komen ze bij de vloot van Pompeius terecht en worden ze geënterd. Pompeius verheugt zich er al op om zijn oude tegenstander naar de Hades te zenden, maar hij heeft eerst dringendere zaken te regelen met Ptolemaeus, de farao van Egypte. Bij zijn verwelkoming op het strand wordt hij door twee handlangers van de koning vermoord. Zijn vloot slaat op de vlucht en Gordianus komt in het water terecht.
Zo begint een verhaal waarin Gordianus getuige is van een aantal historische gebeurtenissen: de reeds vermelde moord op Pompeius, de ontmoeting van Caesar met Ptolemaeus , die hem het hoofd van Pompeius als welkomst-geschenk aanbiedt, de strijd om de stad Alexandrië en de uiteindelijke nederlaag van Ptolemaeus.
Het zijn historische verhalen geworden, waarbij Gordianus op kritieke ogenblikken op de plaats van de historische gebeurtenissen aanwezig is. De geloofwaardigheid van het verhaal wordt soms toch wel geweld aangedaan. Is Betheda nu verdronken in de Nijl of plotseling onvindbaar geworden? Haar uiteindelijke verrijzenis door toedoen van Isis is gewoon belachelijk en maakt het verhaal ongeloofwaardig. Gordianus wordt ook een forum van morele en andere kwesties, die misschien nu aan de orde zijn, maar waaraan ik twijfel of ze toen relevant waren. Maar niet getreurd, ik ga Gordianus verhalen blijven zoeken zodat hij als het ware een vriend wordt.
En nu zoals gebruikelijk een stukje geschiedenis.
In 51 voor Christus was Ptolemaeus XII, de farao van Egypte, overleden. De 10-jarige Ptolemaeus XIII en zijn 18-jarige zus Cleopatra VII trouwden en heersten samen over Egypte. In feite regeerde Cleopatra alleen, maar twee à drie jaar later wist een groep medestanders achter Ptolemaeus XIII, Cleopatra af te zetten die gedwongen was Egypte te ontvluchten.Vanuit Syria begon ze een burgeroorlog tegen haar broer. Ptolemaeus dacht bij Caesar in de gunst te komen door Pompeius te laten vermoorden. Caesar zag deze inmenging in Romeinse zaken echter als onwenselijk en was niet te spreken over Ptolemaeus' daad. Toen Cleopatra Caesar om hulp vroeg, kreeg ze gedaan dat zij weer als mederegente werd erkend. Ptolemaeus XIII mobiliseerde daarop, met hulp van zijn raadgevers Achillas en Potheinus, het Egyptische leger en trok ten strijde tegen de Romeinen. Caesar werd verrast door de vijandigheden: hij had slechts 4.000 soldaten tot zijn beschikking, waarmee hij geen kans zou hebben in een rechtstreekse confrontatie. Hij liet het paleis in Alexandrië bezetten en gijzelde de koninklijke familie. Hij verschanste zich in het paleis en stuurde schepen naar de buurprovincies voor versterkingen. De Egyptenaren omsingelden het paleis en sloten de haven af. Caesar wist de Egyptische vloot in brand te steken, waarbij ook een gedeelte van de Bibliotheek van Alexandrië in vlammen zou zijn opgegaan. Na de vernietiging van de vloot kon Caesar de Pharos van Alexandrië, de beroemde vuurtoren van de stad, innemen en had hij de haven weer onder controle. Cleopatra's zuster Arsinoë IV wist met haar mentor Ganymedes uit het paleis ontsnappen en sloot zich aan bij Achillas. Uiteindelijk kregen ze ruzie over het commando, waarna Arsinoë Achillas uit de weg liet ruimen. Versterkingen gestuurd door Gnaeus Domitius Calvinus konden de haven binnenvaren nadat Caesar een Egyptische blokkadevloot had verslagen. Daarna werd het Pharos-eiland geheel veroverd, maar bij gevechten op de dam die het eiland met het vasteland verbond raakten de Romeinse soldaten in paniek toen ze door de Egyptische vloot in de rug werden aangevallen. Caesar en zijn soldaten moesten voor hun leven zwemmen naar de verderop gelegen Romeinse vloot. De Egyptenaren vroegen Caesar om Ptolemaeus vrij te laten, omdat ze ontevreden waren over het beleid van Arsinoë. Caesar stemde toe en liet Ptolemaeus vrij, die onmiddellijk het bevel van Arsinoë overnam. Kort daarop arriveerde Caesars bondgenoot Mithridates van Pergamon uit Syria met versterkingen in Egypte. Hij nam Pelusium en Leontopolis in, Memphis onderwierp zich daarop zonder gevecht aan de Romeinen. Mithridates trok op naar Alexandrië terwijl Ptolemaeus hem tegemoet kwam om een vereniging met Caesar te verhinderen. Caesar ging hem achterna en bereikte na een gevecht met de Egyptenaren het leger van Mithridates. Samen versloegen ze het Egyptische leger, waarbij Ptolemaeus verdronk. Caesar zette zijn geliefde Cleopatra op de troon en vertrok naar Rome.
Dat weten wij nu ook.
Leo
Oorspronkelijke titel: The judgement of Caesar
Eerste uitgave : 2004
De vorige boeken die ik las van Steven Saylor maakten mij enthousiast. Het detective effect of thriller effect tegenover een historisch vrij correcte achtergrond heeft iets. Het Oordeel Van Caesar is een heel ander boek met de hoofdpersoon Gordianus in het jaar 48 voor Christus. Het detective element is ondergeschikt aan het verhaal. Het oplossen van een misdrijf neemt in dit boek zo’n 20% van de driehonderd pagina's in beslag (in dit boek is het wachten op blz. 200 vooraleer een verdacht overlijden moet onderzocht worden). In dit boek onderneemt Gordianus met zijn vrouw Bethesda, een reis naar haar geboorteland Egypte. Omwille van haar ziekte, gelooft ze dat ze beter zal worden als ze zich in het water van de Nijl wast. Net voor ze de haven van Alexandrië bereiken, worden ze door een plotse storm uit koers geslagen. Zo komen ze bij de vloot van Pompeius terecht en worden ze geënterd. Pompeius verheugt zich er al op om zijn oude tegenstander naar de Hades te zenden, maar hij heeft eerst dringendere zaken te regelen met Ptolemaeus, de farao van Egypte. Bij zijn verwelkoming op het strand wordt hij door twee handlangers van de koning vermoord. Zijn vloot slaat op de vlucht en Gordianus komt in het water terecht.Zo begint een verhaal waarin Gordianus getuige is van een aantal historische gebeurtenissen: de reeds vermelde moord op Pompeius, de ontmoeting van Caesar met Ptolemaeus , die hem het hoofd van Pompeius als welkomst-geschenk aanbiedt, de strijd om de stad Alexandrië en de uiteindelijke nederlaag van Ptolemaeus.
Het zijn historische verhalen geworden, waarbij Gordianus op kritieke ogenblikken op de plaats van de historische gebeurtenissen aanwezig is. De geloofwaardigheid van het verhaal wordt soms toch wel geweld aangedaan. Is Betheda nu verdronken in de Nijl of plotseling onvindbaar geworden? Haar uiteindelijke verrijzenis door toedoen van Isis is gewoon belachelijk en maakt het verhaal ongeloofwaardig. Gordianus wordt ook een forum van morele en andere kwesties, die misschien nu aan de orde zijn, maar waaraan ik twijfel of ze toen relevant waren. Maar niet getreurd, ik ga Gordianus verhalen blijven zoeken zodat hij als het ware een vriend wordt.
En nu zoals gebruikelijk een stukje geschiedenis.
In 51 voor Christus was Ptolemaeus XII, de farao van Egypte, overleden. De 10-jarige Ptolemaeus XIII en zijn 18-jarige zus Cleopatra VII trouwden en heersten samen over Egypte. In feite regeerde Cleopatra alleen, maar twee à drie jaar later wist een groep medestanders achter Ptolemaeus XIII, Cleopatra af te zetten die gedwongen was Egypte te ontvluchten.Vanuit Syria begon ze een burgeroorlog tegen haar broer. Ptolemaeus dacht bij Caesar in de gunst te komen door Pompeius te laten vermoorden. Caesar zag deze inmenging in Romeinse zaken echter als onwenselijk en was niet te spreken over Ptolemaeus' daad. Toen Cleopatra Caesar om hulp vroeg, kreeg ze gedaan dat zij weer als mederegente werd erkend. Ptolemaeus XIII mobiliseerde daarop, met hulp van zijn raadgevers Achillas en Potheinus, het Egyptische leger en trok ten strijde tegen de Romeinen. Caesar werd verrast door de vijandigheden: hij had slechts 4.000 soldaten tot zijn beschikking, waarmee hij geen kans zou hebben in een rechtstreekse confrontatie. Hij liet het paleis in Alexandrië bezetten en gijzelde de koninklijke familie. Hij verschanste zich in het paleis en stuurde schepen naar de buurprovincies voor versterkingen. De Egyptenaren omsingelden het paleis en sloten de haven af. Caesar wist de Egyptische vloot in brand te steken, waarbij ook een gedeelte van de Bibliotheek van Alexandrië in vlammen zou zijn opgegaan. Na de vernietiging van de vloot kon Caesar de Pharos van Alexandrië, de beroemde vuurtoren van de stad, innemen en had hij de haven weer onder controle. Cleopatra's zuster Arsinoë IV wist met haar mentor Ganymedes uit het paleis ontsnappen en sloot zich aan bij Achillas. Uiteindelijk kregen ze ruzie over het commando, waarna Arsinoë Achillas uit de weg liet ruimen. Versterkingen gestuurd door Gnaeus Domitius Calvinus konden de haven binnenvaren nadat Caesar een Egyptische blokkadevloot had verslagen. Daarna werd het Pharos-eiland geheel veroverd, maar bij gevechten op de dam die het eiland met het vasteland verbond raakten de Romeinse soldaten in paniek toen ze door de Egyptische vloot in de rug werden aangevallen. Caesar en zijn soldaten moesten voor hun leven zwemmen naar de verderop gelegen Romeinse vloot. De Egyptenaren vroegen Caesar om Ptolemaeus vrij te laten, omdat ze ontevreden waren over het beleid van Arsinoë. Caesar stemde toe en liet Ptolemaeus vrij, die onmiddellijk het bevel van Arsinoë overnam. Kort daarop arriveerde Caesars bondgenoot Mithridates van Pergamon uit Syria met versterkingen in Egypte. Hij nam Pelusium en Leontopolis in, Memphis onderwierp zich daarop zonder gevecht aan de Romeinen. Mithridates trok op naar Alexandrië terwijl Ptolemaeus hem tegemoet kwam om een vereniging met Caesar te verhinderen. Caesar ging hem achterna en bereikte na een gevecht met de Egyptenaren het leger van Mithridates. Samen versloegen ze het Egyptische leger, waarbij Ptolemaeus verdronk. Caesar zette zijn geliefde Cleopatra op de troon en vertrok naar Rome.
Dat weten wij nu ook.
Leo
Reacties
Een reactie posten