Doorgaan naar hoofdcontent

Dood van een slavendrijver.

Auteur : Steven Saylor
Oorspronkelijke titel : Arms of Nemesis
Eerste uitgave : 1992
Zoals altijd eerst wat geschiedenis om het verhaal te kaderen.

Rome, 73 tot 71 voor Christus.

Spartacus was een gladiator, die een grote slavenopstand leidde. In 73 voor Christus ontsnapte hij met 70 à 80 anderen uit een school voor gladiatoren en vluchtte naar de buurt van Napels. Daar bouwde hij een leger op van naar schatting 70.000 ontsnapte slaven dat twee Romeinse legioenen die waren gestuurd om de opstand te onderdrukken, afslachtte. Tijdens de winter die volgde werden vooral wapens gemaakt. Het leger was inmiddels gegroeid tot een bonte groep volgelingen. In de lente marcheerde het leger richting Gallië. Onderweg werden nog drie Romeinse legioenen verslagen.

Sommige bronnen melden dat Spartacus oorspronkelijk van plan om naar Gallië te vertrekken zich bedacht onder druk van zijn volgelingen. Een deel van het leger van Spartacus zou inderdaad de Alpen overgetrokken zijn, maar het grootste deel trok weer zuidwaarts. Onderweg werden nog 2 legioenen onder leiding van Marcus Licinius Crassus verslagen.

Marcus Licinius Crassus liet echter nog legioenen aanrukken om het leger van Spartacus in te sluiten. De Romeinse Senaat liet ook de legeraanvoerders Pompeius en Lucullus terugkomen van respectievelijk het Iberisch Schiereiland en Noord-Turkije.

Spartacus slaagde erin door de linies van Crassus heen te breken en te ontsnappen richting Brundisium (huidige naam Brindisi). Crassus haalde het leger van Spartacus echter in. Volgens de ene bron werd in de slag die volgde Spartacus gedood. Een andere bron stelt dat Spartacus bij de veldslag licht gewond geraakt. De gevangen slaven werden langs de 200 kilometer lange Via Appia van Capua naar Rome gekruisigd. Hun lijken hebben nog jaren langs de weg gehangen als waarschuwing. In alle geval, de slavenopstand was onderdrukt en het leverde Marcus Licinius Crassus het consulschap op !

Tegen deze achtergrond wordt Gordianus' hulp ingeroepen bij een moordzaak. De beheerder van een grote villa in de baai van Napels is gedood en de verdenking valt op twee slaven. De Romeinse wet is onverbiddelijk “Als een slaaf zijn meester doodt, mogen alle slaven van het huis ter dood worden gebracht.”. De dagen van het resterende personeel lijken geteld. Tenzij Gordianus en zijn zoon Eco kunnen aantonen dat de zaak anders ligt. Deze wordt ingeroepen door de weduwe van de vermoordde beheerder, maar uiteindelijk komt zijn zoekersloon uit de zak van Marcus Licinius Crassus. Voorzichtigheid in de aanpak is dus gepast. In dit boek maken wij ook kennis met Meto, een slaaf die Gordianus later

Deze roman geeft naast een spannend verhaal, ook een mooi beeld van de gebruiken in geval van het overlijden van een Romeins patriciër.

Leo.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...
Een reactie posten
Meer lezen

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...
Een reactie posten
Meer lezen

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...
Een reactie posten
Meer lezen