Oorspronkelijke titel : Il giro di boa
Auteur : Andrea Camilleri
Eerste editie : 2003.
Wij zijn één van die gelukkige bezitters van een TV met de zender RAI 1. En dat ze op de RAI ook iets kunnen van verfilmingen en series maken, hoeft zeker geen betoog en zij zijn daar even bedreven in als B&BB&B shows (babes met blote borsten & billen) welke gewoonlijk letterlijk en figuurlijk niets om het lijf hebben.
Als je dan al een mondje Italiaans verstaat en teletekst helpt je met pagina 777 dit programma te ondertitelen dan ben je aardig op weg naar een leuke TV avond, opgenomen op idyllische plekken in Sicilië, een uitnodiging om zo je valiezen te pakken en te vertrekken ! Regelmatig zijn er heruitzendingen van de afleveringen. Vraag blijft wanneer onze VRT verantwoordelijken voor aankoop buitenlandse reeksen eens verder gaan kijken dan de zoveelste serie uit Groot Brittanië of de US.
De Montalbano reeks is daar één van ! Montalbano is een personage gecreëerd door de Italiaanse (Sicilaanse) auteur Andrea Camilleri. En als een VRT verantwoordelijke dit zou lezen, alle info hierover is te verkrijgen bij RAI TRADE. De reeks rond de Siciliaanse commissaris Montabano is één van de verslavendste die ik ooit heb gezien.
Onlangs zond men dan ook nog eens "Il giro di boa" uit. Een reden voor mij om een boek dat ik verslonden heb ook nog even aan u voor te stellen. Andrea Camilleri brengt onder het mom van een luchtige detective zijn sociaal bewogen mening over een aantal Italiaanse problemen, ditmaal de illegale immigratie.
Het boek begint dolkomisch met de episode van het drijvend lijk, die ermee eindigt dat Montalbano in zijn blootje op het middagjournaal van de plaatselijke televisiezender verschijnt.
Voor je het weet schakelt Camilleri echter over naar de bittere scènes over de mensenhandel. Montalbano zit met de dood van een jongetje in zijn maag. Bij het aan land brengen van een groep illegale immigranten was het jongetje ontsnapt. Montalbano had het teruggehaald en aan zijn moeder overgedragen. Enkele dagen later werd het jongetje doodgereden op een afgelegen weg.
De mensensmokkel waar Sicilië vanaf de Noord-Afrikaanse kust mee te kampen heeft, is bloedige ernst, niet alleen in de roman, maar ook in het echt. Sicilië ligt nu echt niet ver uit de Afrikaanse kust en niet alle bootvluchtelingen spoelen aan op de Canarische eilanden waar de beelden van zonnende toeristen en uitgemergelde fortuinzoekers misschien beter schokkende beelden opleveren voor het journaal, dan een paar Afrikanen op een godvergeten rotskust op Lampedusa of de zuidkusten van Sicilië.
Het contrast is ontnuchterend. Montalbano is een boeiende figuur, een eigenzinnig man die leeft tussen drie vrouwen (zijn huishoudster, de Zweedse Ingrid en zijn verre verloofde Livia). Daar komt nog bij dat Montalbano ouder wordt, en fulmineert tegen ‘een wereld van terroristen die drieduizend Amerikanen in één klap afmaken, en van Amerikanen die honderden en honderden burgerslachtoffers beschouwen als ‘collateral damage’ bij hun bombardementen; van automobilisten die mensen platrijden en dan niet stoppen om hulp te bieden; van moeders die zonder enige reden hun kinderen in de wieg smoren; van kinderen die hun moeder, vader, broers en zusters afmaken om het geld; van valse boekhoudingen die volgens de nieuwe regelgeving niet meer als vals beschouwd mogen worden; van mensen die al jaren in het gevang horen te zitten, en die niet alleen vrij rondlopen, maar zelf wetten maken en uitvaardigen.’ Maar ook de nevenfiguren zijn stuk voor stuk treffend geportretteerd, de dialogen schitterend. Wat mij betreft, warm aanbevolen.
Montalbano voelt zich er niet goed bij, en stelt - voor de zoveelste maal - zijn ontslag nog even uit om achter de dader(s) te kunnen aangaan.
Leo
Auteur : Andrea Camilleri
Eerste editie : 2003.
Wij zijn één van die gelukkige bezitters van een TV met de zender RAI 1. En dat ze op de RAI ook iets kunnen van verfilmingen en series maken, hoeft zeker geen betoog en zij zijn daar even bedreven in als B&BB&B shows (babes met blote borsten & billen) welke gewoonlijk letterlijk en figuurlijk niets om het lijf hebben.Als je dan al een mondje Italiaans verstaat en teletekst helpt je met pagina 777 dit programma te ondertitelen dan ben je aardig op weg naar een leuke TV avond, opgenomen op idyllische plekken in Sicilië, een uitnodiging om zo je valiezen te pakken en te vertrekken ! Regelmatig zijn er heruitzendingen van de afleveringen. Vraag blijft wanneer onze VRT verantwoordelijken voor aankoop buitenlandse reeksen eens verder gaan kijken dan de zoveelste serie uit Groot Brittanië of de US.
De Montalbano reeks is daar één van ! Montalbano is een personage gecreëerd door de Italiaanse (Sicilaanse) auteur Andrea Camilleri. En als een VRT verantwoordelijke dit zou lezen, alle info hierover is te verkrijgen bij RAI TRADE. De reeks rond de Siciliaanse commissaris Montabano is één van de verslavendste die ik ooit heb gezien.
Onlangs zond men dan ook nog eens "Il giro di boa" uit. Een reden voor mij om een boek dat ik verslonden heb ook nog even aan u voor te stellen. Andrea Camilleri brengt onder het mom van een luchtige detective zijn sociaal bewogen mening over een aantal Italiaanse problemen, ditmaal de illegale immigratie.
Het boek begint dolkomisch met de episode van het drijvend lijk, die ermee eindigt dat Montalbano in zijn blootje op het middagjournaal van de plaatselijke televisiezender verschijnt.
Voor je het weet schakelt Camilleri echter over naar de bittere scènes over de mensenhandel. Montalbano zit met de dood van een jongetje in zijn maag. Bij het aan land brengen van een groep illegale immigranten was het jongetje ontsnapt. Montalbano had het teruggehaald en aan zijn moeder overgedragen. Enkele dagen later werd het jongetje doodgereden op een afgelegen weg.
De mensensmokkel waar Sicilië vanaf de Noord-Afrikaanse kust mee te kampen heeft, is bloedige ernst, niet alleen in de roman, maar ook in het echt. Sicilië ligt nu echt niet ver uit de Afrikaanse kust en niet alle bootvluchtelingen spoelen aan op de Canarische eilanden waar de beelden van zonnende toeristen en uitgemergelde fortuinzoekers misschien beter schokkende beelden opleveren voor het journaal, dan een paar Afrikanen op een godvergeten rotskust op Lampedusa of de zuidkusten van Sicilië.
Het contrast is ontnuchterend. Montalbano is een boeiende figuur, een eigenzinnig man die leeft tussen drie vrouwen (zijn huishoudster, de Zweedse Ingrid en zijn verre verloofde Livia). Daar komt nog bij dat Montalbano ouder wordt, en fulmineert tegen ‘een wereld van terroristen die drieduizend Amerikanen in één klap afmaken, en van Amerikanen die honderden en honderden burgerslachtoffers beschouwen als ‘collateral damage’ bij hun bombardementen; van automobilisten die mensen platrijden en dan niet stoppen om hulp te bieden; van moeders die zonder enige reden hun kinderen in de wieg smoren; van kinderen die hun moeder, vader, broers en zusters afmaken om het geld; van valse boekhoudingen die volgens de nieuwe regelgeving niet meer als vals beschouwd mogen worden; van mensen die al jaren in het gevang horen te zitten, en die niet alleen vrij rondlopen, maar zelf wetten maken en uitvaardigen.’ Maar ook de nevenfiguren zijn stuk voor stuk treffend geportretteerd, de dialogen schitterend. Wat mij betreft, warm aanbevolen.
Montalbano voelt zich er niet goed bij, en stelt - voor de zoveelste maal - zijn ontslag nog even uit om achter de dader(s) te kunnen aangaan.
Leo
Reacties
Een reactie posten