Doorgaan naar hoofdcontent

De blinde muur.

Auteur: Henning Mankell
Oorspronkelijke titel: Brandvägg,
Eerste uitgave : 1998 in het Zweeds.

“De blinde muur” is het zesde boek in de Kurt Wallander reeks uit het Zuid-Zweedse Ystad, verhaal waarin het hoofdpersonage tegenover een nieuw soort criminaliteit komt te staan: computermisdaad op internationale schaal.

Een informaticadeskundige lig dood voor een bankautomaat. Twee meisjes vermoorden een taxichauffeur, een van deze meisjes wordt later dood aantroffen in een hoogspanningscabine.

Alhoewel het duidelijk is dat er een verband is tussen de vermoorde taxichauffeur en het vermoorde meisje, is er ook een verband met de dode IT specialist? En waarom wordt zijn lijk uit de koelplaatsen bij de patholoog gestolen en later teruggevonden met twee afgesneden vingers ?

Tijdens het onderzoek ontstaat het idee dat de 'sleutel' te vinden is in geheime informatie die zich in de computer van de IT-consulent bevindt. De speurders schakelen daarom een hacker in om de informatie te ontgrendelen. Dra blijkt dat het team staat voor een zaak met een ongekende dimensie. Een geheimzinnig netwerk van internationaal opererende hackers hebben het voorzien op het computersysteem van de Wereldbank ten einde de wereldeconomie in een chaos te storten. Onder grote psychische druk levend en op dramatische wijze de kwetsbaarheid van de moderne wereld die ook de zijne is aantonend, wordt zelfs zijn liefdesleven erin betrokken.

De blinde muur fungeert in deze met actie gevulde thriller niet alleen als bescherming voor computerprogramma's maar ook als symbool voor de muur die het hoofdpersonage om zich heen optrekt om zijn kwetsbaarheid te camoufleren. Gelet op de huidige crisis, zeker een aanrader in de Wallander-reeks!

Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D