Doorgaan naar hoofdcontent

Appelcake

Blijkbaar wordt er van een nonno verwacht, in schaarse vrije tijd om even aan het bakken te slaan als Hanna op bezoek komt om “keekteten”.

Even mijn boeken geraadpleegd om geen beroep te moeten doen op Piet Huysentruyt, want ik heb uit zijn SOS'en onthouden dat “patisserie” zoiets moet zijn als “apotheek”, alles moet minutieus gewogen en gemeten worden, tenminste als ik zijn westvlaams versta. Want geef toe dat het triestig gesteld is met zijn taalgebruik en ook zijn "innovatieve" aanpak.

Voor wat ik moest maken was alles vrij eenvoudig:

  • 250 g boter ( op kamertemperatuur, is zeker geen gesmolten boter. Je moet de boter met de hand kunnen bewerken, bijvoorbeeld in vlokken trekken. )

  • 250 g suiker (witte bastaardsuiker of griessuiker)

  • 250 g eieren ( dat komt neer op 4 eieren met schaal eraan)

  • 250 g bloem ( ik gebruikte zelfrijzende bloem).

  • 1 appel ( geschild, zonder klokhuis en in grove mirepoix gesneden)

En dan aan de slag:

  1. Voeg bij de boter de suiker en klop deze op toch een mooie massa.

  2. Voeg dan één voor één de eieren toe (zonder schaal, of course). Mooi kloppen met de mixer tot glad beslag.

  3. Voeg dan de gezeefde bloem toe en spatel dit voorzichtig door het beslag.

  4. Wentel de appel(s) door bloem en spatel deze door het beslag.

  5. Giet het beslag in een cakevorm (als je niet van die moderne gebruikt, eerst invetten en met bloem bestrooien en de overtollige bloem verwijderen) en zet de vorm in een voor verwarmde oven op het middelste rooster van 180° (verwijder alle andere roosters uit de oven gedurende 60 à 75 minuten. Draai na 15 minuten de temperatuur terug naar 160°.

Oven niet opendoen! Mocht blijken dat uw cake te snel bruin zou bakken, oven snel openen en afdekken met bakpapier. Cake is klaar als je er met een priem in prikt en er niets op de priem blijft plakken.

Blijkbaar kan je de “cake” nog luchtiger maken door een afgestreken eetlepel bicarbonaat of de E500 (ii) door de bloem te mengen.

Ik wou er een mooie foto van maken, maar blijkbaar was de “keek” zo lekker dat hij al half op was toen ik 's avonds thuis kwam. Zoek dan maar een andere foto op het net !

Leo

Labels:

Reacties

  1. Anoniem26 oktober 2010 om 14:06

    Het is een heel lekkere appelcake..., bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem31 maart 2013 om 15:41

    Doe er eens het sap van een halve citroen bij voor dat je de appelen bijvoegd, dan heb je een beetje zuren. Dat maakt het nog lekkerder. Maar dit is wel een goed recept, eenvoudig en makkelijk. Voor een kleinere cake gebruik ik slechts de helft van de ingredienten en ik gebruik bakpoeder +- 8 gram.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie
Een reactie posten
Meer lezen

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t
Een reactie posten
Meer lezen

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D
1 reactie
Meer lezen