Doorgaan naar hoofdcontent

Fandorin

Auteur: Boris Akunin (in het cyrillisch Борис Акунин) pseudoniem voor Grigory Shalvovich Chxartishvili (Григорий Шалвович Чхартишвили)

Oorspronkelijke titel: Азазель (Azazel)

Eerste uitgave: 1998


Erast Petrovich Fandorin (Эраст Петрович Фандорин) is een fictieve negentiendeeeuwse Russische detective, en held uit een reeks historische novellen geschreven door Boris Akunin. De eerste novelle is dus dit boek uit 1998 en het laatste werd gepubliceerd in november 2006.


De auteur laat ons kennis maken met Erast Fandorin en in dit eerste boek weten wij dat hij wees was op zijn negen. Zijn moeder heeft hij nooit gekend, zijn vader overleed was failliet.

Fandorin staakt zijn studies aan de universiteit van Moskou en gaat bij de politie als bediende aan de slag. Uit dit boek weten wij dat Fandorin 20 is en dat de gebeurtenissen van de verhaalslijn plaatsvinden in het voorjaar van 1876 . Typisch Russisch, heel veel personages, met voornaam, tussennaam familienaam en moeilijk uit te spreken, maar na enkele pagina’s went het wel.


Het verhaal begint op 13 mei 1876 met een vreemde zelfmoord in de Alexandertuin in Moskou. Wij zijn tijdens de regeerperiode van tsaar Alexander II. Fandorin is dan nog hulpje bij de politie, maar zijn baas laat hem op onderzoek uittrekken om de verklaringen van de getuigen op te nemen. Kroongetuige van de zelfmoord is Elizaveta (ook Lizanka).

Tijdens zijn onderzoek ontmoet hij Nikolaj Stepanovitsj Achtyrtsev, hij dient het testament van Kokorin af te wikkelen. Schijnbaar speelde hij een belangrijke rol zelfmoordactie en vrij snel wordt ook Achtyrtsev vermoord of moest het eigenlijk Fandorin zijn?


Een volgende indicatie is de bijzondere aantrekkelijke maar gevaarlijke vrouw Amalia Kazimirovna Bezjetskaja. Zij verdwijnt onmiddellijk na de dood van Achtyrtsev en Fandorin en zijn inmiddels nieuwe chef Ivan Frantsevitsj Brilling sluit haar absoluut niet uit van medeplichtigheid aan de moord op Achtyrtsev.

Er zijn 4 verdachten, namelijk het vraagteken (een eenling die gewoon gek was), Amalia Bezjetskaja, Graaf Zoerov en als vierde een nihilistische organisatie. Volgens Fandorin is lady Esther, de bezitter van de Eshternaten (opleidingschool van wezen ), de vijfde verdachte, omdat zij de erfgenaam is van Kokorin. Misschien zit zij wel achter de moorden aan voor de centen.

Na onderzoek, geheime operaties enz, blijkt dat er een geheim netwerk is, verspreid over de hele wereld, van wezen uit de Esthernaten. Zij zijn leidinggevende personen geworden in de politieke, economische en culturele wereld die niet terugdeinzen om tegenstrevers uit te schakelen. Dit idee heeft Lady Esther hun bijgebracht. En de wezen zitten overal, ook Amalia Bezjetskaja en Fandorin’s nieuwe baas Brilling schijnen in het complot te zitten.

De Esthernaten worden opgedoekt, Lady Esther pleegt zelfmoord. Alles naar normaal, Fandorin kan eindelijk zijn normale leventje weer oppakken. Hij huwt met Lizanka, de kroongetuige van de zelfmoord van Kokorin. Maar helaas voor Fandorin zijn de moordpartijen nog niet helemaal gestopt. Op zijn bruiloft wordt er een moordpoging op hem gedaan, waar hij niet zelf bij omkomt, maar zijn kersverse vrouw, Lizanka. De vermoedelijke dader is dezelfde persoon die al eerder een moordpoging op hem had gedaan, maar waar Achtyrtsev toen omkwam. Het verhaal eindigt met een verwarde Fandorin, wegrennend en totaal ontdaan.
Leo

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D