Doorgaan naar hoofdcontent

Pølser rettferdig ofte Pensenkermis

Rød pølser (Deens voor "rode worst") is een type van gekookte worst heel gebruikelijk in Denemarken.
In Denemarken zijn hot-dog stands alomtegenwoordig en sommigen beschouwen deze rode worsten als een nationaal gerecht. Hun meest opvallende kenmerk is dat de huid een traditionele rode kleurstof (karmozijn) bevat waardoor deze helder rood worden bij het koken. Rode worsten worden vaak geserveerd met remouladesaus, mosterd of ketchup, gebakken uien en gesneden augurk.

De legende is dat één dag oude worsten werden geverfd als waarschuwing over de versheid, een soort vervaldag dus. Andere bronnen beweren dat het een uitvinding is van een slager uit Lyon.

Ook in Noorwegen is pølser een begrip. Het is het gerecht voor de uitstap naar parken en meren waar de families dan BBQ's te voorschijn toveren (zelfs wegwerpexemplaren) en dan allerhande soorten worsten aan het grillen slaan of ze gewoon uit thermosflessen met heet water toveren en in broodjes (een soort smakeloze droge sandwich) of in “lompe” (een soort pannenkoek gemaakt van gekookte aardappelen, bloem en zout) verorberen met een flinke scheut ketchup of zoete hiervoor ontworpen mosterd. Het wordt blijkbaar, en dit vertelden Hanna en Ella mij, op verjaardags- en andere feestjes als een must beschouwd om te serveren. Aan den lijve ondervond ik dat die kinderen eerder uit zijn op pølser in plaats van op taart. En zij zijn quasi overal te verkrijgen in de lokale snack bar, pølserkoten (nieuw Nederlands woord in assimilatie met frietkoten)  e.d.  Het viel mij ook op, dat er ook pølserchinees bestaat naar analogie met onze frietchinees.

Deze worsten zijn meestal gemaakt van 60-80% zeer fijn gemalen varkensvlees, zeer dun gekruid met peper, nootmuskaat, piment en zoete kruiden (gemalen mosterdzaad, ui en suiker). Water, reuzel, aardappelzetmeel en soja-of melkeiwit worden vaak toegevoegd als additieven. Vrijwel alle worsten worden industrieel gefabriceerd en voorgekookt verkocht. De consument verorbert ze dan gebakken, gegrilld of opgewarmd in heet water. Ook hier in Noorwegen vloeit het vaakst mosterd en ketchup.
De Wienerworst ( ook bij ons zeer bekend) is de meest voorkomende variëteit worst (hot-dogs).
In IJsland daarentegen wordt ook lam toegevoegd (een soort merguez dus) waardoor ze een uitgesproken smaak krijgen.

Dus heeft de nonno (ondertussen ben ik ook morfar, of grootvader langs moederszijde) een mooie taak tegen het kerstbezoek uit Noorwegen : en pølser rettferdi (pensenkermis). Op zoek dus naar recepten om “lompe” te maken, verschillende andere “pølser” uit te testen en ook naar wat meer groenten te zoeken die van dit banaal product ook iets heerlijks te maken.

Leo

Reacties

  1. Dat belooft! Als jij van dit zeer banaals gerecht iets verfrissend kan maken, dan ga ik er hier de markt mee op!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hou het maar in de gaten! Dank voor de fijne reactie. Oefen alvast je talent als marktkramer en binnenkort vloeien er rijkelijk Noorse Kronen als royalty naar de Eurozone.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D