Auteur : Jo
Claes
Eerste druk : maart 2010
Van Jo
Claes is het minst wat je kan zeggen dat hij de stadsschrijver van
Leuven is. Als hij dat nog niet is, dan draag ik hem zeker voor aan
het stadsbestuur. Wat Ystad voor Mankell is, Oxford voor Dexter,
Brugge voor Aspe is Leuven en omgeving voor Claes, een habitat voor zijn fictie. Je kan als het ware met een
stadsplannetje de plekken aflopen waar het verhaal zich afspeelt.
Mijn
eerste kennismaking met deze schrijver gebeurde aan de hand van het
verhaal “Dood in december”. Blijkbaar zou dit reeds het derde
verhaal in de reeks zijn en ondertussen zijn er reeds zes of zeven
verschenen. Zoals de auteur in zijn nawoord stelt ontlokken verhalen
in een bestaande stad bij de lezer de neiging om de beschreven
locaties op te zoeken en de voornoemde personages als “echte”
personen te beschouwen. Wat betreft de personages is het duidelijk dat deze fictief zijn, de locaties niet, maar vermits een stad leeft kan het dus dat sommige zaken er niet meer zijn of
ondertussen verhuisd.
Een
voorbeeld : het beeld van de Fiere Margriet (Margaretha van Leuven)
van Willy Meysman speelt een hoofdrol in het verhaal. Maar
ondertussen is dit beeld wel verhuisd van de hoek van de Muntstraat
en de Tiensestraat, naar de Dijleterrassen.
De fiere Margriet op haar nieuwe locatie. |
Het
incunabel van de Fiere Margriet of een wiegendruk (boek of geschrift
dat gezet is met losse letters en gedrukt vóór 1 januari 1501 in
Europa. Het woord 'incunabel' stamt van het Latijnse 'incunabula' dat
windsels of luier betekent. Wiegendruk is de letterlijke vertaling
daarvan: uit de babytijd van de boekdrukkunst.) maakt ook deel uit
van de verhaallijn. Johann Veldener (geboren in Würzburg, overleden
in Leuven tussen 1486 en 1496) is zeker niet de auteur van het
incunabel van de Fiere Margriet, de eerste versie van het verhaal is
toe te schrijven aan Caesarius van Heisterbach in de 13e eeuw. In de
15e eeuw herschreef de augustijnenmonnik Joannes Gieleman de legende,
en in de 16eeeuw deed Joannes Molanus dit nog eens over.
Hoofdpersonage
is Thomas Berg, Leuvenaar, en na omzwervingen als politierechercheur
in Brussel, nu in Leuven als hoofdinspecteur aan de slag.
Het
verhaal is echt kort in de tijd, begin op 26 december 2008 in de
vooravond, einde 6 januari 2009 in de vroege morgen. Case solved !
Op
een ijskoude ochtend in december spoelt het naakte lijk van een jonge
vrouw aan op de oever van de Dijle. Zodra Thomas Berg ter plaatse
komt stelt hij vast dat hij het slachtoffer de avond voordien heeft
ontmoet op de receptie van een tentoonstelling. Met zijn team
probeert hij te achterhalen wie de brutale moord op zijn geweten
heeft en wat de betekenis is van het vreemde voorwerp dat in het
lichaam van het slachtoffer wordt aangetroffen. Gaat het om een
seksuele moord? Of heeft de dood van de jonge vrouw iets te maken met
een mysterieuze, 15de-eeuwse incunabel die al wekenlang de gemoederen
in Leuven verhit? Berg raakt ongewild verstrikt in een web van
intriges die het uiterste vergen van zijn beoordelingsvermogen. Tot
overmaat van ramp gebeurt er tijdens oudejaarsnacht iets wat het hele
voorafgaande onderzoek op losse schroeven zet.
Leo.
Dag Leo, tof dat je Jo Claes even in de kijker zet. Ik ken hem vrij goed (= geen familie) en het is inderdaad niet z'n eerste misdaadverhaal. Er zijn er ondertussen zeven in de Thomas Berg-reeks. De serie is oneindig beter en intelligenter geschreven dan bv. de pulpverhalen van een Aspe en dat ze zich in Leuven afspelen is natuurlijk extra meegenomen. Jo Claes schreef eerder ook non fictie-boeken over de apostelen, iconografie e.d. en ook Romeinse sagen en legenden, een boek dat hij destijds voor S.P.Q.R. heeft voorgesteld. Zijn beste misdaadverhaal tot nog toe vind ik ""Getekend Vonnis", een ijselijk spannend verhaal waarin een seriemoordenaar Leuven onveilig maakt. Allemaal aanraders!
BeantwoordenVerwijderenEric Claes, voorzitter SPQR.