Doorgaan naar hoofdcontent

Het vierkant van de wraak.

Auteur : Pieter Aspe
Eerste uitgave : Manteau in 1995.

Dit is het eerste boek uit de reeks rond adjunct commissaris Pieter Van In,  brigadier Guido Versavel en substituut Hannelore Martens destijds verfilmd als serie voor VTM met in de hoofdrollen Herbert Flack als Van In, Lukas Van Den Eynde als Versavel en Francesca Vanthielen als  Martens.

In de opdracht tref je reeds de sfeer aan van de Carmina Burana van Orff.  Het is dus ook niet te verwonderen dat deze muziek werd gekozen door VTM als begeleiding voor de begingeneriek van elke aflevering.  Tijdens het lezen kan je hier deze muziek beluisteren.

Het hele verhaal draait rond de familie Degroof, welgestelde familie met veel macht in Brugge. De pater familias is Ludovic Degroof. Elisa Heytens de Puyenbroucke is zijn echtgenote, maar eerder uit zakelijke overwegingen. Zij viel voor Aquilin Verheye (een vriend van Ludovic) en de liefde was wederzijds. De relatie tussen Elisa en Aquilin bleef, ook na het huwelijk, bestaan. Uitd deze overspelige relatie werd een dochter Aurelie geboren.  De “gehoornde” Ludovic komt dit te weten en wreekt zich jarenlang om zijn echtgenote te verkrachten en nadien zijn onechte dochter te misbruiken. 

Het misbruik van Aurélie blijft niet zonder gevolgen; een zwangerschap. Ludovic dringt aan op een abortus, maar Aurélie laat het kind plaatsen. Daniel, zo heet het kind, wordt bij een onthaalgezin geplaatst.

Aurélie verdwijnt in een klooster. 

Aquilin's zoekt de ondertussen volwassen Daniel op en samen besluiten ze het onrecht te wreken.  Jarenlang smeden zij hun plan. En op een dag wordt de wraakactie in gang gezet. Aquilin en Daniel breken in in de juwelierszaak van de zoon van Ludovic Degroof. Ze laten er een omslag achter met 'voor jou, ellendeling' op, getekend :

S  A  T  E  R
A  R  E  P  O
T  E  N  E  T
O  P  E  R  A
R  O  T  A  S

Een teken dat alleen Ludovic en Aquilin begrijpen, het vierkant van de tempeliers.

Onze speurders moeten op zoek naar de dader(s), maar de invloed van machtige figuren uit de Brugse politiek en de kerk, druk van bovenuit, maakt het speurwerk uiterst moeilijk.


De Albigenzen, ook Katharen genoemd, gebruikten de swastica met in het midden een rooster met deze vijf Latijnse woorden die hoe men die ook draait en keert steeds dezelfde woorden vormen:  nl sator-arepo-tenet-opera-rotas (de zaaier, de duivel houdt en draait het wiel). Dit "palindroom" (Grieks woord voor teruglopen) was erg populair en werd in de vroege Middeleeuwen over heel Europa verspreid, vooral in de hermetische traditie die graag gebruik maakt van dit soort raadselachtige symbolen. In de christelijke interpretatie is de zaaier God die eeuwig (rotas, de raderen van het Lot) zijn schepping (opera) blijft besturen.

De swastika is de meesten onder ons bekend van een mannetje uit Oostenrijk met een snorretje en heeft dus een vrij negatieve connotatie.  Bij andere culturen, als men het nazisme tenminste een cultuur kan noemen, is het een zeer positief symbool (Sanskriet: "het is goed") van welzijn en geluk.  Het symboliseert de wentelgang van de vier seizoenen van het ronddraaiend jaar en van oneindigheid. De swastika is bij de boeddhisten het symbool voor de zon. In het oude China staat het hakenkruis symbool voor de oriëntering naar de vier windstreken en wordt het gebruikt om het getal tienduizend (oneindig) aan te duiden.  In de oud-Indische cultuur geldt het als zegel op het hart van een avatar (bvb. Boedha) en vertegenwoordigen de vier armen de levensruimte van godenwereld, mensenwereld, dierenwereld en onderwereld. Bij de Tau-priesters van Tibet is de swastika het symbool van leven en overwinning. 

De richting van het rad is dan wel in tegenovergestelde zin van het symbool van welzijn van het Derde Rijk overgenomen. Dit teken, ook het "duivelswiel" genoemd, wordt voortbewogen door vier andere symbolen: de arend, de mens, de os en de leeuw. 

Leo.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...
Een reactie posten
Meer lezen

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...
Een reactie posten
Meer lezen

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...
Een reactie posten
Meer lezen