Doorgaan naar hoofdcontent

De kinderen van Chronos

Auteur: Pieter Aspe
Eerste uitgave : Manteau in 1997

Chronos is een figuur uit de Griekse mythologie, de personificatie van de lineaire, meetbare tijd, die staat voor continuïteit. Hij stamt af van de oergodheid Chaos en wordt meestal voorgesteld als een oude man met een lange grijze baard. In dit boek is dit de figuur Lodewijk Vandaele. Zijn kinderen zijn de figuren die hij destijds als pedofiel afwerkte, Brys (minister in de federale regering, Aerts (een uitbater van bordelen) en Provoost (een gerenomeerd advokaat aan de balie in Brugge).

De verhaallijnen van dit boek zijn moorden, seksfeestjes, pedofilie, corruptie, chantage en doofpotpraktijken. Anderzijds tref je een aparte verhaallijn aan nl. de relatie privé van Pieter Van In met een substitute en zijn politiemedewerker Guido. Het is duidelijk dat de politiehervorming in België en de schandalen zoals de affaire Dutroux in de jaren negentig het verhaal mee hebben gestalte gegeven.

Tine Vermast en haar gezin wonen in een gerestaureerde boerderij in de omgeving van Brugge. Tijdens het spelen vinden de kinderen een skelet in de tuin. In de jaren ‘70 en ’80 had de boerderij een andere bestemming “De Love” en was het een luxehoerentent voor rijke en invloedrijke personen.

Commissaris Pieter Van In wordt met het onderzoek belast. Zijn onderzoeksmethode is niet altijd koosjer, soms strijdig met de vigerende regelgeving.. Welke inspecteur stuurt een groentje bij de politiediensten, Carine Neels, als undercover naar een bordeel, die de volgende dag niet op het werk verschijnt en door haar moeder als vermist wordt opgegegeven? Maar hij boekt succes en heeft in het verleden reeds enkele zaken keurig opgelost. Alles wordt tot in de puntjes uitgevlooid, niets of niemand wordt ontzien. Zijn werkwijze wordt door de hiërarchie niet altijd geapprecieerd en de leidende klasse wordt zeker niet ontzien.

Ook in dit boek krijgt hij de hulp van substituut Hannelore Martens ondertussen zijn levenspartner. Hannelore heeft contatcten met hogerhand en is in dit verhaal ook zwanger. De nood aan een “gezond leven” komt vrij veelvuldig aan bod. Van In is een kettingroker en ook vaak een drankorgel, en daarom legt ze thuis een tabaks- en alcoholvrij dieet op met gezonde voeding.

Guido Versavel is een zeer gevoelig man, homo en in dit boek wordt hij verlaten door zijn vriend. De sterke vriendschapsband met Van In en Hannelore brengt hem er langzaam bovenop.

Het lijk dat ze gemakkelijkheidshalve Herbert noemen moet worden geïdentificeerd en de moordenaar(s) gevat.

Vrij snel komt men terecht bij Lodewijk Vandaele, een rijke machtsgeile gepensioneerde leraar die als voorzitter van een VZW destijds de boerderij aan de familie Vermast heeft verkocht. Snel wordt duidelijk dat hij een pedofiel is die veel kinderen misbruikte. Hij had vroeger veel affectie voor de andere “bendeleden”. Die drie zijn hem blijven volgen en hadden nog contact met hem want ze kwamen regelmatig in De Love.

Het wordt een moeilijke speurtocht, waarin er veel personages in opduiken, maar beetje bij beetje krijgt Van In meer zicht op de zaak. Het wordt duidelijk dat het een belangrijke zaak is, waarin de betrokken personen er alle belang bij hebben het stil te houden. Dan spelen er zich enkele belangrijke gebeurtenissen af. William Aerts, een vroegere medewerker van Lodewijk Vandaele, ex-eigenaar van De Love, verdwijnt, maar duikt op het einde van het verhaal weer op.

Een andere belangrijke gebeurtenis is de moord op Yves Provoost, een gerespecteerd advocaat en vaste klant van De Love. Bovendien is ook de minister van Buitenlandse Zaken Johan Brys verwikkeld in deze zaak, dat maakt het alleen maar ingewikkelder.

Van In en Versavel komen banden met het VLOK op het spoor, een uiterst-rechtse groepering. Daarvan moest je lid zijn om geholpen te door de VZW Eigen Hulp. Eigen hulp wil zogezegd mensen in nood helpen, maar eigenlijk is het een dekmantel voor wat er zich echt afspeelt in De Love.

De ontknoping ga ik hier zeker niet uit de doeken doen, daarom moet je lezen. Verbijsterend.


Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...