Doorgaan naar hoofdcontent

Lokaas

Auteur: Luc Deflo
Uitgeverij : Manteau in 2001

In een bos wordt het verminkte lijk ontdekt van Johan Dewolf, commandant van de Molenbeekse rijkswacht. In zijn borstkas werd een hakenkruis gekrast, het lijk overgoten met salpeterzuur. Bij het lijk wordt een partij drugs gevonden. Deze figuur lijkt mij verdacht veel op Johan Demol, een gewezen rijkswachter, nadien Schaarbeeks politiecommissaris, politieker en kopstuk bij Vlaams Belang, voorheen Vlaams Blok. Gelukkig voor de echte is ie nog niet dood, toestand die ik niemand toewens alhoewel de verleiding soms groot is.

Onze Dewolf, die met harde hand het vreemdelingenprobleem in Molenbeek had aangepakt, adviseerde om in Mechelen dezelfde tactiek toe te passen: hard toeslaan in de gekleurde wijken rond de Sint-Romboutstoren om het drugs- en migrantenprobleem de kop in te drukken.

Door de drugs en de verminking van het lijk worden de speurders op een verkeerd spoor gezet, een afrekening uit het allochtonenmilieu met een van hun zwarte beesten. Wanneer een uitbater van een jeugdcafé wordt opgevoerd, verdacht van drugshandel, en een groen gemeenteraadslid, allebei allochtonen, worden onderzoeksrechter Jos Bosmans en zijn vriend Dirk Deleu van de Mechelse politie op de zaak gezet.

Bij de razzia in een Mechels jeugdcafé kunnen twee jonge Marokkanen net op tijd aan de politie ontkomen. Even later wordt een van hen dood aangetroffen. Het is het begin van een carrousel van geweld en intriges waar speurders Jos Bosmans en Dirk Deleu geen vat op krijgen. Er blijken veel meer intriges een rol te spelen: migrantenproblematiek in het centrum van Mechelen, de racistisch rechts-radicale beweging van Dewolfs vader, een dubbelrol van een gemeenteraadslid van Marokkaanse afkomst en corruptie binnen het politieapparaat. De spanning tussen migranten en extremisten loopt zo hoog op dat een burgeroorlog onafwendbaar lijkt.

De auteur laat zoveel personages opdraven dat je als lezer soms gewoon het verhaal kwijt raakt. Bovendien geraken ook de hoofdpersonnages aan lager wal, wat wij in de vorige besprekingen ook al zagen aankomen. Zij worstelen niet alleen met de misdaad maar ook met zichzelf in het verhaal, zij hebben een moeilijk privé leven. Dirk Deleu heeft het vooral moeilijk, na een pijnlijke scheiding, moet hij toezien hoe zijn nieuwe geliefde, Nadia Mendock, voor een ander lid van het team, Frank Tack, valt.

Maar naarmate het onderzoek vordert blijkt het net om iets meer te gaan dan een simpele afrekening maar om een strijd tussen machtigen die niets anders voor ogen hebben dan het islamgespuis te vernietigen.

Dirk Deleu wordt uit zijn ambt ontzet omdat hij lekte naar de pers en zo het onderzoek in de war had gestuurd. Hij gaat aan de slag als privé détective. Een van zijn eerste klanten is de vrouw van Murat Marouf, de uitbater van het Mechels jeugdhuis, die komt vertellen dat haar zoon is ontvoerd. Alles geraakt in een stroomversneller, Dirk zet op eigen houtje het onderzoek voort en ontmaskert de moordenaar en de opdrachtgever maar dit wordt hier dus niet onthuld.


Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...