Doorgaan naar hoofdcontent

De erfenis van Fontanelli

Auteur : Andreas Eschbach
Oorspronkelijke titel : Eine billion Dollar
Eerste uitgave : 2001


Een eenvoudige pizzakoerier in New-York erft onverwacht een vermogen dat een verre voorvader, een Florentijnse koopman, hem in de 16e eeuw heeft nagelaten. Een vermogen dat in 500 jaar door samengestelde intrest tot een miljard dollar (1.000.000.000 $) is uitgegroeid. Zelfs aan een lage wisselkoers van 1,49 $ voor 1 € spreken wij gauw over een kleine 700.000.000 € of in 280.000.000.000 BEF. Maar bij de erfenis hoort een raadselachtige voorspelling : “de erfgenaam zal de mensheid haar verloren toekomst teruggeven”.

Ik heb ook reeds gedroomd om een miljoenenerfenis te krijgen van een onbekende voorvader. Zo rijk zijn dat je alles kunt kopen wat je maar wilt en de wereld aan je voeten hebben. Dat overkomt John Fontanelli in deze lijvige economische thriller.

John heeft niet het minste idee hoe hij die voorspelling moet aanpakken. Hij koopt een Ferrari, een villa in Italië en een luxe jacht. Hij dineert met staatslieden, bankiers en topindustriëlen. De mooiste vrouwen liggen aan zijn voeten. In deze Italiaanse sprookjeswereld komt John terecht. Alles kan, niets is te gek of het kan. Op een ongekende wijze wordt de macht van rijkdom beschreven en worden er moraliserende vraagtekens gezet bij het ‘geluk’ van John, die “gevangen” leeft met zijn body-guards in te grote huizen en paleizen en omringd door “personeel” ten zijnen dienste.

Dan duikt McCaine op. Voor een monsterloon, waar wat geeft dat als je over 1 biljoen dollar beschikt, bouwt McCaine in minder dan geen tijd een wereldomvattend Fontanelli-imperium uit. Het verhaal verplaatst zich naar het zakelijke Londen, waar McCaine en John hun strategie bedenken om de wereld te redden.

Er wordt uitvoerig stilgestaan bij wereldproblemen als armoede, aids, overbevolking, globalisatie, honger en het broeikaseffect. Nu worden alle registers opengetrokken in verband met complexe filosofische en financieel-economische verhandelingen, soms behoorlijk theoretisch en technisch, maar een economist als ik kan daartegen en voor de anderen zijn er ruim voldoende eenvoudige voorbeelden om je bij de les te houden. Plotseling wordt John geconfronteerd met de bikkelharde wetten van de zakenwereld en zelfs met moord. Overnames, fusies, beurstransacties, banktechnieken, belastingsspitsvondigheden en zelfs het IMF en de Tobin taks komen ruim aan bod.

Doorheen het verhaal is de latente spanning aanwezig tussen John en McCaine. De erfgenaam is een dromer zonder echte ambitie, maar bezorgd om de profetie na te streven. Hij is naïef en gemakzuchtig, beïnvloedbaar door te gemakkelijke uitleg. Door zijn vermogen wordt hij in het web van de charismatische McCaine meegetrokken. John en McCaine zijn contrasterende karakters: daadkracht tegenover apathie, doener tegenover dromer, foute idealist tegenover goede idealist. Uit hun gesprekken kan men duidelijk afleiden dat de auteur een uitstekende samenvatting biedt van de krachten die de economie aandrijven, de machinerie van geld en de zelfzuchtige motieven van de mensheid. Het is een keiharde zoektocht naar de werkelijke waarden in het leven en het antwoord op de vraag of idealisme en hoop nog kans hebben. Dit alles overgoten met een pittig sausje van moord, verraad en corruptie.

De erfenis van Fontanelli is spannend, provocerend, belerend, tot nadenken stemmend, pessimistisch en optimistisch, taboe doorbrekend, slim en romantisch. Een originele vijf-sterren thriller zoals ik er denk ik, nooit een ben tegengekomen, en die ik sterk kan aanbevelen.
Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

De zaak Torfs

Auteur : Jo Claes Eerste uitgave : 2008. Deze krimi speelt zich af in Leuven en centraal in het verhaal staat de moord op de kunstexpert/restaurateur Pieter Torfs. Een beeldschone vrouw, Christine Jonckheere, vraagt hem of hij een schilderij dat geschilderd zou zijn door de laatmiddeleeuwse kunstenaar Martin Schongauer, op echtheid wil onderzoeken. Torfs, die een passionele maar bizarre verhouding heeft met zijn assistente, en open staat voor vrouwelijk schoon, vermoedt dat er iets niet pluis is met het schilderij. Maar toch neemt hij de opdracht aan als blijkt dat zijn cliënt in meer is geinteresseerd dan een louter zakelijke relatie. Na een wetenschappelijk onderzoek, schrijft Torfs schrijft een echtheidscertificaat uit. Later blijkt dit schilderij, inmiddels verkocht, toch een vervalsing te zijn. Kort daarna hangt Torfs te bengelen aan een koord. Zelfmoord ? Hoofdinspecteur Thomas Berg, is juist overgeplaatst van Brussel naar Leuven. Een ongelukkige liefde maak...