Doorgaan naar hoofdcontent

Caffè Vergnano 1882

Deze koffiebranderij bestaat sedert 1882, wat ook duidelijk in de naam van het merk staat. Oorspronkelijk was het een kleine zaak in Chieri (TO), een stadje aan de voet van de Torinese heuvels en het werd gesticht door de grootvader van de huidige eigenaren Dominico Vergnano. De maatschappelijke zetel is thans in Santena (TO)

Vergnano's succes nam een snelle vlucht en vrij snel opende het bedrijf nieuwe winkels in Turijn en Alba . De grote sprong voorwaarts kwam er in de jaren 1930: de aankoop van een plantage in Kenia.

Caffè Vergnano volgt de beste tradities, maar is tegelijk een van de meest dynamische en vooruitstrevende producenten. De superieure kwaliteit van de mengsels is afkomstig uit de zorgvuldige selectie van de beste grondstoffen die beschikbaar zijn en een buitengewoon productieproces. Het roosteren is de belangrijkste stap in het productieproces van koffie, omdat de concentratie van de smaak en aroma in de bonen afhankelijk is van het precieze niveau van roosteren. Tijdens deze fase maakt Caffè Vergnano nog steeds gebruik van traditionele methoden van werken, zelfs vandaag. De verschillende soorten koffie worden apart geroosterd, soort per soort, zo alleen kan het juiste niveau van roosteren worden bereikt. In tegenstelling tot de meeste moderne grote koffiebranderijen, die werken volgens specifieke "turbo" industriële methoden van 5-6 minuten cycli bij hoge temperatuur, gebruikt Caffè Vergnano een "langzaam" rooster systeem met cycli die tussen 18 en 22 minuten duren. Voor elke nieuwe partij van koffiebonen wordt het branden en de juiste tijd opnieuw ingesteld, om zo een product te kunnen garanderen met perfecte uniforme kwaliteit.


Een eerste koffie die wij selecteerden was de Antica Bottega Gold Blend, een koffie met een delicate geur, gemaakt van een selectie van de beste 100% Arabica variëteit Nicaragua, Santo Domingo, Costa Rica en Santos. Een lekkere koffie, mooie crème, met subtiele smaaktoetsen. Deze koffie komt zeker op ons lijstje met stip, maar er zijn er nog veel te gaan.

Waardering:

Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

Toetanchamon, de vergeten farao die het gezicht van Egypte werd.

A uteur: Philipp Vandenberg Oorspronkelijke titel : Der vergessene Pharao Toetanchamon (Duits) Eerste uitgave: 1978 Op zoek naar boeken van deze auteur, stootte ik in de stadsbibliotheek " Tweebronnen " in Leuven op dit boek dat daar gecatalogiseerd staat als een biografie. Dit is dit boek te veel eer aan doen, maar een goed populair-wetenschappelijke bijdrage tot de beschrijving van de geschiedenis van de archeologie en de ontdekking van de vergeten farao. Het verhaal over de archeoloog dr. Howard Carter (09/05/1874-02/03/1939), vanaf het begin van zijn archeologisch bezig zijn tot aan zijn dood, een man totaal bezeten door het idee de vergeten farao Toetanchamon te vinden. De man die tijdens zijn leven 150,000 ton zand, rots en gesteente verplaatste, de modder niet inbegrepen. Op 4 november 1922 stuitte de Engelse “archeoloog” Howard Carter op de toegang tot het graf van Toetanchamon, een farao die 3000 jaar geleden in der vergetelheid was geraakt. De ontdekking ging gepa...