Doorgaan naar hoofdcontent

Koffieprijzen in Rome blijven stabiel

Terwijl ik artikels over Italiaanse koffie zit te plegen, viel mij in de nieuwsbrief van SPQR dit artikel op over Rome, zijn bars en de daar geschonken koffie. Met dank aan de auteur van dit artikel en om wat reclame te maken voor deze vereniging waarvan iedereen uit Leuven en omstreken met enig gevoelen voor Italië in het algemeen en Rome in het bijzonder lid van zou moeten zijn. Voor het jaarlijks lidgeld ontvangt u alleen al quasi dagelijks nieuws uit Rome en handige informatie om meerdere citytrips te plannen en Rome te verkennen zoals het je nog nooit hebt gedaan.

Nieuws uit Rome - www.spqr.be

Ondanks het feit dat de crisis flink toeslaat in Rome en elders in Italië, proberen de uitbaters van de talrijke koffiebars de gemiddelde prijs van een kopje koffie nog steeds te beperken tot 1 euro of minder. Tenminste wanneer je de koffie rechtstaand aan de bar drinkt (al banco). Wie ergens gaat neerzitten (a tavola) betaalt in principe meer, al komt daar door de crisis ook stilaan verandering in. Ook in Rome blijken uitbaters hun koffie niet te laten stijgen boven de magische grens van 1 euro. Doen ze dat wel, blijven de klanten meteen weg. Goede Romeinse graadmeters zijn beroemde koffiehuizen zoals Sant'Eustachio of Tazza d'Oro beiden in de buurt van het Pantheon (90 cent) en de immens populaire bar San Callisto op het gelijknamige pleintje in Trastevere (80 cent).

Nieuws uit Rome - www.spqr.be

Geen enkele Italiaan kan functioneren zonder een regelmatige stop aan de koffiebar, voor een snelle espresso, een cappucino of een andere koffielekkernij. Vergeleken met de prijzen in onze gewesten is een kopje koffie in Italië helemaal niet duur.
Ook in hartje Rome betaal je voor een koffietje zelden meer dan 1 euro, vooropgesteld natuurlijk dat je niet plaatsneemt op een terrasje of je even gaat neerzitten op een stoel in een deftige salon. We hebben het over de standaardprijzen, rechtstaand aan de bar voor een standaard kopje. Dus geen cappuccino of andere soorten koffie.

Een kopje koffie blijft levensnoodzakelijk en essentieel voor de Romeinen. De economische wetten zijn hard maar de uitbaters weten heel goed dat het overgrote deel van hun klanten een prijsverhoging van hun geliefkoosde tasje niet zullen slikken en gaan daarom niet boven de prijs van 1 euro.
In heel wat gevallen betaal je zelfs nog nog een stuk minder. De goedkoopste koffie in Rome vind je in de studentenbuurt in San Lorenzo (70 tot 80 cent), de duurste proef je aan de Via Veneto (3,5 tot 4 euro). Gemiddeld betaal je in Rome 80 tot 90 cent voor je espresso.
Ook in de hele wijk Pigneto en het gebied rond Termini betaal je zelden meer dan 80 cent per kopje. Een opmerkelijk gevolg van de crisis is dat in sommige bars het verschil tussen bar en tafel werd afgeschaft en je precies dezelfde prijs betaalt, eender of je nu aan de bar staat of een tafeltje neemt. Liever dat, dan klanten die helemaal wegblijven, redeneren de uitbaters.

Toch zijn niet alle Romeinen tevreden. De uitbater van San Callisto verhoogde een tijd geleden de prijs van een kopje van 70 tot 80 cent. Maar klanten klagen daarover, klinkt het. Eenzelfde geluid in de koffiebars rond Vaticaanstad. Daar werden de uitbaters gedwongen om hun koffieprijzen (die in de meeste gevallen een stuk boven de 1 euro noteerden) terug te schroeven.

Nieuws uit Rome - www.spqr.be

In de universiteitswijk San Lorenzo klagen studenten dat ze nu 70 cent voor een tasje betalen. Dat is nog altijd de goedkoopste koffie in Rome, maar in deze buurt wel 20 cent méér dan een jaar geleden.
Uitbaters die hun koffieprijzen boven de magische grens van 1 euro laten stijgen zien hun klanten als bij toverslag wegblijven. "Als we dat doen, zijn we binnen een paar weken failliet. Maar onze kosten stijgen ook, net als de aankoopprijzen die jaarlijks omhoog gaan. Men kan zich afvragen hoelang deze situatie nog houdbaar blijft", zeggen de uitbaters.

Maar laat ons ondertussen in Italië genieten van een lekkere koffie. De gouden regel is dat binnen 25 seconden 25 milliliter espresso in de klassieke kleine kopjes moeten stromen. Bedekt door een laagje notenkleurig schuim dat 'zeer fijn' moet zijn en dus geen grote bubbels mag bevatten, heeft de ideale espresso een intens aroma met smaakaccenten die onder meer doen denken aan chocola en geroosterd brood.

In Italiaanse bars worden dagelijks zowat 70 miljoen kopjes espresso gedronken. De Italiaanse koffiesector draait een jaarlijkse omzet van ongeveer 600 miljoen euro.

Espresso kan je zeker bestempelen als de nationale drank van de Italianen. In heel Italië wordt espresso eenvoudig “caffè” genoemd. Espresso wordt op elk moment van de dag gedronken. De Italianen beginnen er ’s morgens vroeg mee en zelfs laat op de avond wordt hij na een overvloedige maaltijd als digestief gebruikt, al dan niet gevolgd door een alcoholisch digestief.

Een goede caffè wordt zeer heet uit een klein voorverwarmd kopje gedronken, al naargelang de smaak met (veel) suiker, hoewel ook heel wat mensen blijven zweren bij het pure zwarte spul, recht van de machine.

Koffiehuizen ontstonden in Rome pas vrij laat omdat de pausen lange tijd tegenstanders waren van genotsmiddelen zoals koffie en tabak. Toen Paus Clemente VIII het oriëntaalse drankje uiteindelijk als "politiek correct" aanmerkte, was het hek van de dam en verspreidde de populariteit zich snel over heel Europa.

Italiaanse koffie is minder sterk dan we denken. De bonen voor de Italiaanse markt worden wel langer geroosterd dan de soorten die bijvoorbeeld in Noord-Europa worden verkocht. Er worden in Italië zeven verschillende koffiesoorten gebruikt waarvan de Arabica de belangrijkste soort is. Veel kenners vinden dat voor een goede espresso alleen Arabica gebruikt mag worden. Deze is milder van smaak dan de bittere en zure Robusta die vaak wordt gebruikt voor filterkoffie.


Door de speciale roostertechniek wordt de smaak van de Italiaanse Arabica maling weliswaar sterker, maar tegelijkertijd onttrekt het proces ook het grootste gedeelte van de cafeïne aan de bonen. Een Italiaanse koffie kan dus zeker ook ’s avonds worden gedronken zonder slaapproblemen te veroorzaken. Al helpt een goede grappa wellicht nog altijd beter om een wat betere nachtrust te garanderen.

De redactie van Spqr.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum