Doorgaan naar hoofdcontent

Mrs. Rose Caffè

Het tasje
Het kwaliteitsproduct Mrs. Rose komt van Mokamo, een grotere branderij die ook de merken Brao Caffè en Mokamo voert. Mrs. Rose Caffe is voor ons het "levende" bewijs dat schaalgrootte niet ten koste hoeft te gaan van kwaliteit en vakmanschap. Integendeel! Was vroeger de kwaliteit nog wel eens verschillend, tegenwoordig wordt bij Mrs. Rose (het absolute kroontje van deze roosterij) kwaliteit met hoofdletters geschreven.

Om deze kwaliteitsgedachte te onderstrepen heeft de branderij zich aangesloten bij "Triveneto Torrefattori di Caffè", zeg maar de kwaliteitsbranderijen uit de Triveneto (Veneto, Venezia Giulia en Friuli) Vervolgens kunnen de deelnemende leden, afzonderlijke melanges laten certificeren met het label:"Certificate of Quality". De melange mag in dat geval niet meer dan 20% robusta bevatten. Het onafhankelijk chemisch laboratorium van de Kamer van Koophandel in Trieste beoordeeld iedere afzonderlijke melange en neemt periodiek steekproeven.


De blik verpakking
De koffie van Mrs. Rose is en blijft een bijzonder genot. Zeer delicaat en alleen verkrijgbaar in blikverpakking of als ESE serving. Het is een melange die bestaat uit 6 afzonderlijk geroosterde arabica's, afkomstig uit: Zuid Amerika, Guatamala, Colombia, Costa Rica, Ethiopie en Kenia (AA). Met een uiterst laag restvochtpercentage van 1,12% mogen we rustig concluderen dat we met een topbrander te maken hebben. Mrs. Rose staat internationaal bekend om zijn uiterst lage cafeïne gehalte: 1,35% een unicum in koffieland.

Het resultaat van al deze inspanningen is een verfijnde, elegante, deftige espresso koffie. Een zeer aangenaam "flirtende" iets zoetige smaak voor wie een speciale espresso op waarde kan schatten. Een roodbruine crèmelaag met een uiterst dichte structuur. Een zeer licht zurig-zoet aroma, maar nogmaals bijzonder verfijnd. Een aanrader voor de koffiekenner.

Krachtigheid : milde koffie
Crèmelaag : zeer mooie crèmelaag
Cafeïnegehalte: erg laag 

Waardering :   





Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

Toetanchamon, de vergeten farao die het gezicht van Egypte werd.

A uteur: Philipp Vandenberg Oorspronkelijke titel : Der vergessene Pharao Toetanchamon (Duits) Eerste uitgave: 1978 Op zoek naar boeken van deze auteur, stootte ik in de stadsbibliotheek " Tweebronnen " in Leuven op dit boek dat daar gecatalogiseerd staat als een biografie. Dit is dit boek te veel eer aan doen, maar een goed populair-wetenschappelijke bijdrage tot de beschrijving van de geschiedenis van de archeologie en de ontdekking van de vergeten farao. Het verhaal over de archeoloog dr. Howard Carter (09/05/1874-02/03/1939), vanaf het begin van zijn archeologisch bezig zijn tot aan zijn dood, een man totaal bezeten door het idee de vergeten farao Toetanchamon te vinden. De man die tijdens zijn leven 150,000 ton zand, rots en gesteente verplaatste, de modder niet inbegrepen. Op 4 november 1922 stuitte de Engelse “archeoloog” Howard Carter op de toegang tot het graf van Toetanchamon, een farao die 3000 jaar geleden in der vergetelheid was geraakt. De ontdekking ging gepa...