Na ons verblijf bij Rita en André (zie een vorige blog van 1 en 13 mei 2007 ) was de tijd gekomen om Francis en Helene eens uit te nodigen.
Drie redenen :
- in september gaan wij met Francis en Helene naar China;
- naast het feit dat het de andere grootouders van Hanna zijn, spelen zij ook bridge;
- ik moest ook slachtoffers vinden om mijn “kookkunst” op bot te vieren.
Hier zie je ons toen Hanna nog heel klein was. Ondertussen is daar ook reeds verandering in gekomen maar dat volgen jullie zeker op in het foto album.
Het aperitief was snel gekozen : Witte wijn uit de Gers ( Le Tariquet), ook hier sporadisch te vinden, maar gelukkig meegebracht uit Frankrijk. Als hapje erbij : schijfjes appel gebakken in boter, daarop schijfjes geitenkaas (Rocamadour of Cabecou) maar andere doet het ook, even onder de grill en op een bedje van sla en slingers appel op te dienen !
Als voorgerecht had ik speciaal reeds bij Rita en André een verse ganzenlever aangeschaft. Op een mooi bedje van sla, met een pruimtomaatje, gegrillde pijnboompitten, een lichte dressing, een streepje rode uienconfituur, en daar bij 2 mooie sneden ganzenlever, je moet al een echte Gaia-adept zijn om dit bord onaangeroerd te laten staan. Schenk dan voor je genodigde nog een glas zoete witte wijn erbij en het feest kan niet meer stuk. Vermits ik enkel nog Sauternes in huis had, och god … , maar een Monbazillac, een Jurançon, of een eiswein uit Duitsland of Oostenrijk zouden er minstens even goed bij passen.
En dan hop naar het hoofdgerecht : Cassoulet !
Ieder dorp heeft daar wel zijn eigen recept van cassoulet, de ene al authentieker dan de andere, en bron van discussie wie nu de echte heeft. Daarom maar besloten dat deze Cassoulet Weygenstraat minstens alle originelen benadert.
Wat heb ik allemaal gebruikt ? (4 personen)
- 500 gram witte gedroogde lingotbonen.
- 2 grote uien, 6 tenen look, 4 grote wortels, 4 tomaten.
- Boeketje tuinkruiden (laurier, tijm, rozemarijn, peterselie)
- 4 gekonfijte eendenbouten (deze welke ik had kwamen mee uit Frankrijk)
- 4 goed gekruide braadworsten.
- Peper, zout, eendenvet.
Hoe maak ik het?
Begin er tijdig aan! De witte bonen moeten 6 à 8 uur weken. Ververs minstens om de twee uur het water. Dan laat je deze bonen samen met het kruidentuiltje in ruim gezouten water gedurende 30 à 35 minuten koken. Deze bonen moeten zeker niet gaar zijn bij het einde van de kooktijd.
Ondertussen snij je de groenten in “mirepoix”, je snijd ook de worsten in stukken van 2 à 3 cm, en in een grote pan verhit je eendenvet (zit meestal bij je gekonfijte eendenbouten). Als het vet heet is, voeg je daar alle groenten en worst aan toe, en laat dit gedurende een kwartiertje bruinen en glazig worden op een vuur waarvan je stelselmatig de temperatuur verlaagt. Nadien voeg je de voorgekookte bonen toe, de gekonfijte eendenbouten, de rest van het eendenvet, en je zorgt er voor dat je aanvult met water zodat gans het gerecht onder minstens 2 cm vocht staat. Laat alles gedekt gedurende een 60 tal minuten op een zacht vuur sudderen. Het gerecht is klaar als de bonen beetgaar zijn.
Je neemt een ingevette vuurbestendige schotel, schikt uw bereiding erin, en plaatst de vuurvaste schotel gedurende een vijftal minuten onder de grill.
Hou je ovenwanten in de buurt, wij spreken hier over een heet gerecht ! Ik serveerde de Cassoulet met grof bruin brood en een hartige rode wijn.
De foto van de cassoulet die je ziet is niet deze die ik heb gemaakt maar is van de officiële site van “Les Amis de la Fête du Cassoulet de Castelnaudary”. Zij nemen mij dit zeker niet kwalijk want ik maak zelf gratis publiciteit voor hen. Gewoonlijk heb ik geen tijd om een mooie compositie te maken en dan een fotoshoot. Liever onmiddellijk de benen onder de tafel.
Smakelijk
Leo.
Klinkt allemaal overheerlijk (behalve de ganzenlever dan.. neem het me ni kwalijk ...grin)
BeantwoordenVerwijderenHopelijk viel het bij Opa Cis en Oma Lène ook in goede aarde, maar daar twijfel ik niet aan.
Naar wat ik gehoord heb vonden ze het super !!!
BeantwoordenVerwijderenProficiat Leo. Wij zijn altijd blij als je weer wat nieuws bijleert want dat wil zeggen dat er ook op ons een culinaire verrijking ligt te wachten.
Wij kijken er al naar uit.
Hanna, Elke en Maarten