Doorgaan naar hoofdcontent

Soirée Sud-Ouest.

Vakantie is voor mij meer dan alleen ergens anders verblijven. Het is steeds de gelegenheid om nieuwe ervaringen op te doen in het domein van “Kelder en Keuken”, naar streekgerechten te zoeken en deze voor vrienden in de Weygenstraat klaar te maken.

Na ons verblijf bij Rita en André (zie een vorige blog van 1 en 13 mei 2007 ) was de tijd gekomen om Francis en Helene eens uit te nodigen.

Drie redenen :

  • in september gaan wij met Francis en Helene naar China;
  • naast het feit dat het de andere grootouders van Hanna zijn, spelen zij ook bridge;
  • ik moest ook slachtoffers vinden om mijn “kookkunst” op bot te vieren.

Hier zie je ons toen Hanna nog heel klein was. Ondertussen is daar ook reeds verandering in gekomen maar dat volgen jullie zeker op in het foto album.

Het aperitief was snel gekozen : Witte wijn uit de Gers ( Le Tariquet), ook hier sporadisch te vinden, maar gelukkig meegebracht uit Frankrijk. Als hapje erbij : schijfjes appel gebakken in boter, daarop schijfjes geitenkaas (Rocamadour of Cabecou) maar andere doet het ook, even onder de grill en op een bedje van sla en slingers appel op te dienen !

Als voorgerecht had ik speciaal reeds bij Rita en André een verse ganzenlever aangeschaft. Op een mooi bedje van sla, met een pruimtomaatje, gegrillde pijnboompitten, een lichte dressing, een streepje rode uienconfituur, en daar bij 2 mooie sneden ganzenlever, je moet al een echte Gaia-adept zijn om dit bord onaangeroerd te laten staan. Schenk dan voor je genodigde nog een glas zoete witte wijn erbij en het feest kan niet meer stuk. Vermits ik enkel nog Sauternes in huis had, och god … , maar een Monbazillac, een Jurançon, of een eiswein uit Duitsland of Oostenrijk zouden er minstens even goed bij passen.

En dan hop naar het hoofdgerecht : Cassoulet !

Ieder dorp heeft daar wel zijn eigen recept van cassoulet, de ene al authentieker dan de andere, en bron van discussie wie nu de echte heeft. Daarom maar besloten dat deze Cassoulet Weygenstraat minstens alle originelen benadert.

Wat heb ik allemaal gebruikt ? (4 personen)

  • 500 gram witte gedroogde lingotbonen.
  • 2 grote uien, 6 tenen look, 4 grote wortels, 4 tomaten.
  • Boeketje tuinkruiden (laurier, tijm, rozemarijn, peterselie)
  • 4 gekonfijte eendenbouten (deze welke ik had kwamen mee uit Frankrijk)
  • 4 goed gekruide braadworsten.
  • Peper, zout, eendenvet.

Hoe maak ik het?

Begin er tijdig aan! De witte bonen moeten 6 à 8 uur weken. Ververs minstens om de twee uur het water. Dan laat je deze bonen samen met het kruidentuiltje in ruim gezouten water gedurende 30 à 35 minuten koken. Deze bonen moeten zeker niet gaar zijn bij het einde van de kooktijd.

Ondertussen snij je de groenten in “mirepoix”, je snijd ook de worsten in stukken van 2 à 3 cm, en in een grote pan verhit je eendenvet (zit meestal bij je gekonfijte eendenbouten). Als het vet heet is, voeg je daar alle groenten en worst aan toe, en laat dit gedurende een kwartiertje bruinen en glazig worden op een vuur waarvan je stelselmatig de temperatuur verlaagt. Nadien voeg je de voorgekookte bonen toe, de gekonfijte eendenbouten, de rest van het eendenvet, en je zorgt er voor dat je aanvult met water zodat gans het gerecht onder minstens 2 cm vocht staat. Laat alles gedekt gedurende een 60 tal minuten op een zacht vuur sudderen. Het gerecht is klaar als de bonen beetgaar zijn.

Je neemt een ingevette vuurbestendige schotel, schikt uw bereiding erin, en plaatst de vuurvaste schotel gedurende een vijftal minuten onder de grill.

Hou je ovenwanten in de buurt, wij spreken hier over een heet gerecht ! Ik serveerde de Cassoulet met grof bruin brood en een hartige rode wijn.


De foto van de cassoulet die je ziet is niet deze die ik heb gemaakt maar is van de officiële site van “Les Amis de la Fête du Cassoulet de Castelnaudary”. Zij nemen mij dit zeker niet kwalijk want ik maak zelf gratis publiciteit voor hen. Gewoonlijk heb ik geen tijd om een mooie compositie te maken en dan een fotoshoot. Liever onmiddellijk de benen onder de tafel.

Smakelijk
Leo.

Reacties

  1. Klinkt allemaal overheerlijk (behalve de ganzenlever dan.. neem het me ni kwalijk ...grin)

    Hopelijk viel het bij Opa Cis en Oma Lène ook in goede aarde, maar daar twijfel ik niet aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Naar wat ik gehoord heb vonden ze het super !!!
    Proficiat Leo. Wij zijn altijd blij als je weer wat nieuws bijleert want dat wil zeggen dat er ook op ons een culinaire verrijking ligt te wachten.
    Wij kijken er al naar uit.
    Hanna, Elke en Maarten

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D