Doorgaan naar hoofdcontent

De Praagse connectie.

Auteur : Christian De Coninck
Eerste uitgave : Houtekiet 2007.


De Praagse connectie  is het schrijversdebuut van Christian De Coninck is, maar zeker niet zijn misdaaddebuut. Christian De Coninck werkt zelf, net als zijn hoofdpersonage Stijn Goris, voor de Brusselse lokale politie. De auteur werd aangeworven bij de gemeentelijke politie van Brussel, waar hij op zesentwintigjarige leeftijd promoveerde als adjunct-politiecommissaris. Hij werkte als wachtofficier, wijkofficier, diensthoofd van de territoriale veiligheid en lokale recherche, verbindingsofficier bij de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken om op 1 januari 2000 aangesteld te worden als woordvoerder. 

De knowhow van de auteur zorgt ervoor dat het boek erg realistisch geschreven is . Het werk bij de politie is niet zo mythisch en glamoureus als 'Pieter Aspe', 'Baantjer' en andere populaire reeksen. Stijn Goris is niet perfect, hij heeft geen plotse ingevingen die tot de oplossing van de misdaad leiden en hij maakt ook fouten. Deze roman is dan ook geen typische misdaadroman. Het gebruik van technische termen maakt het soms niet gemakkelijk om altijd alles te begrijpen.


Het boek speelt zich af rond Stijn Goris en zijn professionele partner Stef Pauwels.
Goris is getuige van het neerstorten met desastreuze gevolgen van een sportvliegtuigje in Koksijde tijdens een ontspannend weekend aan de Belgische kust.

Als hij de maandag daarop in Brussel op zijn werk bij de politie arriveert, blijkt dat hij het onderzoek naar het ongeval moet voeren, omdat de piloot in Brussel woonde. Op die manier wordt Goris in een draaikolk van gebeurtenissen meegesleurd, en stoot hij op een zaak van moord, bedrog, oplichting en kinderporno. Je volgt de rechercheur en zijn partner naar een Russische maffiabende en hun onderzoek op een internationale rogatoir onderzoek in Praag en Amsterdam. Als lezer kom je niet meer te weten dan het hoofdpersonage, wat voor heel wat spanning zorgt en elan in het verhaal. Op een bepaald ogenblik verlies je ook het vertrouwen in alle personages naarmate het verhaal vordert wat de spanningsboog nog doet toenemen.

Bovenop dat alles moet hij ook nog afrekenen met zijn eigen verleden.


Leo

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie ...

Colonia Ulpia Traiana

In 13/12 v.Chr. bouwt de Romeinse veldheer Nero Claudius Drusus de legerplaats Castra Vetera. Deze plaats bevindt zich aan de monding van de Lippe met de Rijn op de Fürstenberg. Dit fort diende als uitvalsbasis voor een veldtocht op de rechter Rijnoever in 8 v.Chr. die leidde tot de onderwerping van de Germaanse stam van de Sugambren. Zij werden gedwongen naar de linker Rijnoever te verhuizen en werden in het vervolg aangeduid als Ciberni, Cuberni of Cugerni. De nederzetting krijgt nadien de naam Cibernodorum en heeft dezelfde status als het noordelijke gelegen Batavodurum (Nijmegen), woonplaats van de Bataven. De nabijheid van een Romeins legioen in Castra Vetera en de ligging aan een zijarm van de Rijn zorgden ervoor dat de plaats zich in enkele jaren ontwikkelde tot een welvarende handelsnederzetting. Tijdens de Bataafse Opstand (69/70) deelde de plaats echter het lot van Castra Vetera en werd zij platgebrand. Grondplan In 71 werden zowel het fort en Cibernodorum...

Toetanchamon, de vergeten farao die het gezicht van Egypte werd.

A uteur: Philipp Vandenberg Oorspronkelijke titel : Der vergessene Pharao Toetanchamon (Duits) Eerste uitgave: 1978 Op zoek naar boeken van deze auteur, stootte ik in de stadsbibliotheek " Tweebronnen " in Leuven op dit boek dat daar gecatalogiseerd staat als een biografie. Dit is dit boek te veel eer aan doen, maar een goed populair-wetenschappelijke bijdrage tot de beschrijving van de geschiedenis van de archeologie en de ontdekking van de vergeten farao. Het verhaal over de archeoloog dr. Howard Carter (09/05/1874-02/03/1939), vanaf het begin van zijn archeologisch bezig zijn tot aan zijn dood, een man totaal bezeten door het idee de vergeten farao Toetanchamon te vinden. De man die tijdens zijn leven 150,000 ton zand, rots en gesteente verplaatste, de modder niet inbegrepen. Op 4 november 1922 stuitte de Engelse “archeoloog” Howard Carter op de toegang tot het graf van Toetanchamon, een farao die 3000 jaar geleden in der vergetelheid was geraakt. De ontdekking ging gepa...