Doorgaan naar hoofdcontent

De vier gekroonde Martelaren.

Op ons toilet hangt zo'n Druivelaar, je kent hem wel, die scheurkalender met weerspreuken, ouderwetse poëzie en flauwe moppen. Vandaag blijkt het het feest te zijn van de vier gekroonde martelaren en blijkt dat deze heiligen de patroonheiligen zijn van de bouwvakkers en de beeldhouwers.

Ik vroeg me af waarom ik deze vier martelaren niet kende, waarom de Kerk blijkbaar angstvallig hun namen voor mij verborg en waarom zij “gekroonde” martelaren werden genoemd, de kroon blijkbaar niet veel te zien te hebben met martelaarschap.

Koor van de basilica in Rome
Kloostergang van de basilica in Rome

En ik kon mij dan ook niet vergeven dat ik tijdens onze vele verblijven in Rome waar je de Basilica de Santi Quattro Coronati uit de twaalfde eeuw, gebouwd op de plek van een eerdere vierde eeuwse kerk, kan bezoeken,  mij deze vraag ook niet eerder had gesteld. Je treft de kerk aan op de Via dei Santi Quattro, 20, 00184 in Rome. Dat ligt in de buurt van de Via Labicana of zo'n 500 m achter het Colloseo richting San Giovanni in Laterano en ook niet ver van San Clemente. De bezoekuren laatste maal dat we er waren was van 10:00 tot11:45 en 16:00-17:45.

Verrassing 1: De vier gekroonde martelaren zijn een groep van heiligen van de katholieke Kerk die als groep worden vereerd.

Verrassing 2 : In totaal zijn er acht, of zelfs negen heiligen die tot deze groep worden gerekend, verdeeld in twee subgroepen één van vijf en een tweede van vier.

Verrassing 3 : de negen namen zijn bekend. maar ik begrijp dat deze heiligen namen nu niet die zijn waarmee je je mannelijke kroost door het leven gaat sturen.  Wie heet zijn kind nu Claudius (van Pannonië), Nicostratus, Symforianus, Castor of Simplicius? Of had je liever deze van de tweede groep Secundus, Severianus, Carpoforus en Victorinus.?

Verrassing 4 : het waren “gekroonde” hoofden. Pannonische steenhouwers  (ligt in het huidige Hongarije) die, volgens de legende, weigerden een beeld van Aesculapius uit steen te houwen omdat dit in strijd was met hun christelijk geloof, zouden in 305 op last van keizer Diocletianus gemarteld zijn door middel van zweepslagen en doornenkronen en vervolgens in vaten met lood in de rivier Sava zijn gegooid.

Verrassing 5 : de tweede groep zou in verband staan met de eerste groep. Volgens de legende zouden vier Romeinse soldaten die weigerden om een beeld van Aesculapius te aanbidden door Diocletianus ter dood zijn gebracht. Maar later raakten de twee legenden verweven tot een nieuwe legende en zou het gaan om vier Romeinse soldaten die weigerden om het doodvonnis van de Pannonische beeldhouwers te voltrekken vervolgens zelf door Diocletianus ter dood zijn gebracht.

Wil je de basilica de Santi Quattro Coronati eens via You-Tube bezoeken klik dan hier.

Leo.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontvoering van Proserpina.

Enkel voor dit beeld van Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) zou ik naar Rome gaan. Iedereen heeft wel zo'n beeldhouwwerk welk hij graag op zijn kast zou hebben of in zijn living staan. Sommigen zullen kiezen voor de David, Mozes of de Pietà (Michelangelo), anderen voor werk van Rodin of Meunier, enkelingen houden het bij Begga D'Haese. Ik dus niet. Proserpina is de Romeinse Persephone. Ik kan er uren naar kijken, de gaafheid van de sculptuur, de kleur van het marmer, de vingerafdrukken van de ontvoerder in de dijen van het ontvoerde meisje (ja, meisje, eerder een jonge dame naar de vormen te oordelen), de radeloosheid in de blik van Proserpina. Maak van een volgend bezoek aan Rome zeker eens het voornemen om Proserpina met een bezoek te vereren in de Galleria Borghese, waar nog veel anders schoons staat. En niet vergeten om je tickets op voorhand online te bestellen of je komt er niet in ! Persephone (Grieks: Περσεφονεια, Persefoneia) is in de Griekse mythologie

Het geheim van Montségur

Auteur: Sophy Burnham, Oorspronkelijke titel : The Treasure of Montségur Eerste uitgave : 2003 Het verhaal speelt zich ergens af tussen 1209, wanneer de stad Beziers in de as wordt gelegd en 1243 waneer het beleg van Montségur plaats vindt. De auteur vertelt deze zoveelste dwaze godsdienstvervolging via de romanfiguur Jeanne, een meisje van 2 à 4 jaar die rond het verwoeste Béziers rondloopt in een bebloed kleedje. Zij wordt opgenomen door vrouwe Esclarmonde die haar als een dochter opvoedt, volgens de levenswijze der katharen. Op haar dertiende begaat zij een “wandaad” en wordt ze naar Montségur gestuurd, waar ze strenger onderricht krijgt. Ondertussen maakt de Inquisitie jacht op de katharen, met totale uitroeiing als doel. Jeanne raakt betrokken bij het verzet en strijdt voor vrijheid, samen met haar grote liefde William, de echtgenoot van haar beste vriendin. In 1243 belegeren de Fransen het fort Montségur waar de elite van de kathaarse kerk samen met een garnizoen nog gedurende t

Tijdsmeting en kalender

De laatste tijd had ik het gevoel dat ik meer wou weten over tijdsmeting in de Oudheid, en voornamelijk in het Oude Rome. Men viert op 21 april, niet zo maar niets voor niets dit jaar de 2762e verjaardag van Rome en SPQR nodigde die dag in het Klein Begijnhof te Leuven dan ook zijn leden uit om getuige te zijn van de jaarlijkse Romulus prijs, welke dit jaar te beurt viel aan Guido Cuyt (voor zijn jarenlange inzet als voorzitter van de AVRA, de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie) en een stevige drink en hapjes. Ik had dit gevoel ook enkele dagen voordien in het Museo Nazionale Romano (Palazzo Massimo alle Terme) bij een Fasti (vorm van kalender), en herinnerde mij toen ook de reeks ROME, een BBC reeks die ook op Canvas was te zien, waar de lezer van de “acta diurna” (oorsprong van het woord journaal of dagelijkse berichten) voor een kalender stond, gelijkaardig aan deze in het Palazzo Massimo alle Terme. Dus historici en classici, nu de moment om te reageren op deze post. D